نزار قباني یه نصیحت پدرانه ی
فوق العاده میکنه و میگه:
«تا زمانی که از عمق دوست داشتن طرف مقابلت مطمئن نشدی، عمیقانه دوست نداشته باش! چرا که عمق عشق امروز، همان عمق زخم فردای توست...» و چقدر درسته!
منو جمع کن بین این آدمکا خسته شدم غصمو کم کن منو جمع کن اگه تو تاریکی موندم تو واسم شمعو روشن کن
دلم میخواد بیام پیشت تو بغلت آروم بگیرم دلم میخواد ستاره شم واسه عشقمون بمیرم
دلم میخواد بیام پیشت کنارت آروم بگیرم
اراده کن دلم که هیچ واسه تو من جونمو میدم اراده کن همه چرا خودم تکی برات میمیرم
اراده کن یه آسمون ستاره من برات میچینم