عشقهـایی کـه در آن بــوی خیـانت میدهد
تـا ابد محکـوم ِ تنهایی ، بـه هر دم میکشم

هرکجا قلبی شکست ما بی تفاوت رد شدیم
سینـه هـا را مـن بدون درد و مـاتم میکشم

من در این دنیا تمام مردمش را بی درنگ
بـا لبی خندان، خُـرامان سبز وخرم میکشم

میشود نقــاش دنیـا در غــزل سنگ صبور
ایـن جهان را مـن بـدون غصه وغـم میکشم

پر شده از ظالم و ظلم و ستم، سنگ صبور
این جهانی را که دیـدی آنچنــان خرم نبود

تو شدی بر همه ی غصه ی من سنگ صبور
بـــاعــث روشنـــی ظلمــت شبــهای منــی

عاشق چشمان زیبای تو شد سنگ صبور
دل تو را دید و پسندید و به قلبم برگزید

ناگفته ها فراوان سنگ صبور من نیست
محــــرم بـــرای راز پنـهان مــن نیــامد

دلتنگ توام

در دل گله پشت گله سهم من از این عاشقی

آه دمـادم میـشود وقتــی کــه دلتنگ تـوام

در پیش چشم دیگران میخندم و در خلوتم
خنده ز لب کم میشود وقتی که دلتنگ توام

طرز نگاه و خنده ات در ذهن من هر روز وشب
بـدتـر مجسم میشود وقتی کـه دلتنگ توام

ای بیخبر از حال من این عاشقت سنگ صبور
با غصه همدم میشود وقتی که دلتنگ توام

ای بیخبر از حال من این عاشقت سنگ صبور
با غصه همدم میشود وقتی که دلتنگ توام

ناگفته ها فراوان سنگ صبور من نیست
محــــرم بـــرای راز پنـهان مــن نیــامد

خوشم برای غصه ها تویی مرا سنگ صبور
بـه تیــِر هــر نگاه تــو دلــم نشانــه میشود

این همه غصه کسی نیست به ماسنگ صبور
شایــد از سـوی خــداوند بــه مــا شد نظری

نمیدانی چه دشوار است تو ای سنگ صبور من
مقابل لشگری از غم به جنگی بی سپر بودن

برای غصه های من نبوده ای سنگ صبور
هـزار حیف بـر دلم صدا بـه جــز شما نزد

خواستی سنگِ صبور ِدردِ من باشی قبول
بینهایت شِکوِه در دل دارم امــــا...بیخیال

حـرفِ دل را مینـویسد درغــزل سنگ صبور
بهتــریــن مطلع بـــرای خلقِ اشعـــاری هنوز