خزان چهره بس باشد بهارآبروی مسن
گواه فتح دل دارم شکست رنگ سیما را

تا هجر تو کرد بر وصال تو شتاب
دارم دل جوشان چو بر آتش سیماب
ترسم که دگر نبینم ، ای در خوشاب
اندر شب هجر خویش روی تو بخواب

خوشدل کند خیال تو هجران‌کشیده را**آتش گل است دیده گلشن‌ندیده را

تا آب دیده خون نشود بر زمین مریز**در شیشه واگذار می نارسیده را

تسلیم شو که اجر شهادت نمی‌دهند**در کوی عشق کشته در خون تپیده را

بازآ که در فراق رخت نقش روز و شب**خال سفید و آب سیاه است دیده را

ذوق طرب کجا دل غمگین من کجا**لذت ز باده نیست لب خون مکیده را

بی‌درد گو بنال که سیماب اگر شود**خوبان نمی‌برند دل آرمیده را

بعضی اوقات کاری از دست رنگها هم بر نمیاد
رژ قرمز و لاک زرشکی
هیچکدام روی حال روزهایت و شب هایت تاثیری ندارد
وقتی میدانی دل مرد قصه را بردی
اما دنیا نمیخواهد شما باهم باشید

#سیما_امیرخانی

بنشین فقط یکبار با من، پای شعرم

با اینکه می لرزاندت سرمای شعرم



اینجا دما بیشینه اش هم زیر صفر است

باید که خورشیدی شوی بالای شعرم



در دست هایم لانه کن آهوی کوچک

در قلب من، در فکر من، هرجای شعرم



دنیا همین مجموعه ی محدود ما نیست

خط می خورد روزی شب از فردای شعرم



افکار منفی ذهنمان را خط خطی کرد

تا غم کشد سرپنجه بر سیمای شعرم



بیهوده یکسال از غزل درگیر تب بود

حیف از مضامینی که شد منهای شعرم



حالا که در قاموس ما دوری گناه است

با یک غزل برگرد فاطیمای شعرم



پوریا بیگی

___________________
محبوبه رو ک گوفتم...اینم از فاطیمایع قصه ی ما
@Elahe

بااینکه از سرتاسر این شهر بیزارم

شادم که در ویرانه قلبم تو را دارم



ای سنگ سخت سینه ات یادآور کعبه !

می خواهم از سیمای قلبت پرده بردارم



وقتی زمین از زیر بارم شانه خالی کرد

وقتی خبر آورد: "من محکوم آوارم"



یک زن به نام تو نگاهش را ستونم کرد

انگار دنیا را کسی برداشت از بارم



بر شانه هایم تکیه کن تا باورم باشد

یک خشت هم از من بماند باز "دیوارم"



هرچند که زخمی ترین تندیس این وادی

از حمله خونبار و ناهنگام تاتارم



امشب هوای سینه ام "تا قسمتی خاکی"ست

فردا به سوی آسمانها سنگ می بارم...





حامدبهاروند

میخواهم و میخواستمت تا نفسم بود

میسوختم از حسرت و عشق تو بسم بود

عشق تو بسم بود که این شعله بیدار

روشنگر شبهای بلند قفسم بود

آن بخت گریزنده دمی آمد و بگذشت

غم بود که پیوسته نفس در نفسم بود

دست منو آغوش تو هیهات که یک عمر

تنها نفسی با تو نشستن هوسم بود

بالله که جز یاد تو گر هیچکسم هست

حاشا که بجز عشق تو گر هیچکسم بود

سیمای مسیحائی اندوه تو ای عشق

در غربت این مهلکه فریاد رسم بود

لب بسته و پر سوخته از کوی تو رفتم

رفتم بخدا گر هوسم بود بسم بود



فریدون مشیری

یک دقیقه زل زدن در چشم زیبایِ تو چند ؟
افتخارِ دیدن روی فریبایِ تو چند ؟
.
حال چون آرامشت سهم کسی غیرِ من است
هم نشینی با فراق وحشت افزای تو چند ؟
.
در شمال شهر عشقت زندگی رویایی است
گوشه یِ پرتِ جنوبِ شهرِ دنیای تو چند ؟
.
بهره برداری ز مهرت حق از ما بهتران
حسرتِ آغوش گرم و ماهِ سیمای تو چند؟
.
ذوق شعر آنچنانی نیست در فهرست من
عشق بازی در خیالت با تمنای تو چند؟
.
مِهر در کانون گرم خانواده سهم تو
شب نشینی در تگرگِ سختِ سرمای تو چند ؟
.
خنده در مهتاب و نور ماه ارزانی تو
گریه در یک گوشه با حس تماشای تو چند؟
.
زیرکی در عاشقی را من نخواهم خواستن
کند ذهنی در جواب یک معمای تو چند ؟
.
نازنین ، خوش قد و بالا ، مهربانی مال تو
یک نگاهِ مهربان بر قد و بالای تو چند ؟
.
قدرت من در خرید "دوستت دارم " کم است
طعنه های سرد و نفرین های دعوای تو چند؟
.
جشن در ویلایِ ساحل آنقدر جذاب نیست
مرگ در دلتنگیِ غمگین دریایِ تو چند ؟


جواد مـزنـگــی

دوستت می دارم و بیهوده پنهان می کنم

خلق می دانند و من انکار ایشان می کنم

عشق بی هنگام من تا از گریبان سر کشید

از غم رسوا شدن سر درگریبان میکنم

دست عشقت بند زرین زد به پایم این زمان

کاین سیه کاری به موی نقره افشان میکنم

سینه پر حسرت و سیمای خندانم ببین

زیر چتر نسترن آتش فروزان میکنم

دیده بر هم مینهم تا بسته ماند سر عشق

این حباب ساده راسرپوش طوفان میکنم

این من و این دامن و این مستی آغوش تو

تا چه مستوری من آلوده دامان میکنم

دست و پا گم کرده و آشفته می مانم به جای

نعمت وصل تو را اینگونه کفران میکنم

ای شگرف، ای ژرف، ای پر شور، ای دریای عشق

در وجودت خویش را چون قطره ویران میکنم

تا چراغانی کنم راه تو را هر شامگاه

اشک شوقی نو به نو آویز مژگان میکنم

زان نگاه کهربایی چاره فرمان بردن است

هر چه میخواهی بگو آن میکنم آن میکنم



سیمین بهبهانی

دیشب ای بهتر ز گل در عالم خوابم شکفتی

شاخ نیلوفر شدی در چشم پر آبم شکفتی



ای گل وصل از تو عطر آگین نشد آغوش گرمم

گرچه بشکفتی ولی در عالم خوابم شکفتی



برلبش ای بوسه ی شیرین تر از جان غنچه کردی

گل شدی بر سینه ی همرنگ سیمایم شکفتی



شام ابرآلود طبعم را دمی چون روز کردی

آذرخشی بودی و در جان بی تایم شکفتی



یک رگم خالی نماند از گردش تند گلابت

ای گل مستی که در جام می نابم شکفتی



بستر خویش از حریری نرم چون مهتاب کردم

تا تو چون گل های شب در باغ مهتابم شکفتی



خوابگاهم شد بهشتی بسترم شد نو بهاری

تا تو ای بهتر ز گل در عالم خوابم شکفتی ...



سیمین بهبهانی

هنگامه رنج و غم و ماتم شده امشب

گریان، زغمى دیده عالم شده امشب

سیماى جهان، غرقه خون دل «یاسر»

در سوگ رسول اللّه اعظم شده امشب



هر که بشنیده صداى مجتبى

تا ابد شد مبتلاى مجتبى

سالها بهر حسین باید گریست

تا کنى درک عزاى مجتبى

شهادت امام حسن مجتبی تسلیت باد



خراسان را سراسر غم گرفته

در و دیوار آن ماتم گرفته

شهادت امام رضا(ع) تسلیت باد

مارو دبیرستان بردن راهپیمایی

از صداوسیما اومدن گفتن
براچی اومدین راه پیمایی؟

گفتم: چون میخواستیم امتحان فیزیک ندیم


نمیدونم چرا پخش نشد

چرخه ی برنامه های صدا سیما به طورکلی به این چهار بخش تقسیم میشه:
مختارنامه، جومونگ، یوسف پیامبر، سمت خدا.

بیخیال ...
بیخیال آن کسی که شما را نخواست
بیخیال بال بال زدنتان برا نگه داشتنش
بیخیال همه عاشقانه هایی که به باد رفت
بیخیال قلب شکسته تان
بیخیال دلی که ناکام ماند
بیخیال پس زدن کسی که میخواستید
بیخیال نماندنش
بیخیال همه سوالات بی جواب
زمان حلال همه مشکلات است
فقط خودتان را سفت بچسبید
تا کلاهتان را باد نبرد ...

#سیما_امیرخانی

خوش خیال فکر می‌کند قاپم را دزدید
خبر ندارد ما خودمان دو دستی قاپمان را
بسته بندی کردیم با یک روبان قرمز خوشگل دورش،
تقدیمش کردیم
گفتیم بفرما،
مال خودت جانِ دلم
ولی فقط به رویش نیاوردیم
گفتیم بگذار ببالد به این حس فتح کردنش ...: )

#سیما_امیرخانی