تو :قشنگ ترین شعر بارانی

در زندگی نقطه ای هست که
دیگر هیچ چیز برایت ارزش قبل را ندارد
دچار یک خلأ میشوی که
همه چیز را برایت بی معنا میکند
میشوی پرنده ای بی بال و پر
میان آسمان و زمین
که بازی روزگار همچو بادی
این سو و آن سویت میکند
تا فقط بدانی که زنده ای و نفس میکشی،
این خلأ میشود جزئی از تو
و در تمام وجودت رخنه میکند
هوای زندگی ات را ابری و هوای دلت را بارانی میکند
و درست در همین زمان،احساس برایت
میشود یک ناشناس
و بی تفاوت به زندگی و آدم ها،
میدانی
در زندگی نقطه ای هست که
به آن میگویند خاموشی مطلق
#مهران_قدیری
#من_آدم_دیر_رسیدن_بودم

بیا باران

من اینجایم کنار پنجره
بیا بنگر چه بارانی است
نازنین دختر زیبا
تو هم باران زیبای بهاری
بیا اینجا ببین باران چه ها کرده است
چه ارکستری بنا کرده است

و ساز او در و دیوار و سقف و سنگفرش کوچه های ماست
و با مضراب انگشتان چه اهنگی بپا کرده است .
هم نوا با ساز باران باد هم پر هیاهو خنده زن اواز می خواند.
بیا زیبای بارانی

بیا از سقفهای کوته دلگیر جدا گردیم
بیا خود را درون وسعت باران رها سازیم
و سرهامان به سوی اسمان بالا نگه داریم
که تا باران ببوسد گونه هامان را

بیا اغوش بگشاییم

روبه رو با باد دوان باشیم تا نفس داریم
بیا تا کودکانه تابها را یک به یک بی تاب گردانیم
و ما هم در درون تابها هی تاب هی تاب تا توان داریم
و خیس خیس چون گشتیم

چای خود را داغ می نوشیم زیر شر شر باران
پر از شادی پر از گرمی به سوی خانه می اییم
و انان را که پشت شیشه ها ماندند
به سوی کوچه می خوانیم
و می خندیم و می خندیم
هر چه بادا باد
بیا ..........بیا زیبای بارانی

گل بوسه هایش طعم شوری میداد ....
آخه .....
هوای دلش بارانی بود ......

آمدم شاد باشم.............
تک بیت شعر تو بیادم آمد ..............
بارانی شدم........

و تو مثل بارانی صاف .........
می باریی و جاری میکنی حیاط را در گلزار شکوفه های سیب

تو مثل باران هستی
بارانی از گل
بارانی از مهر
بارانی از لبخند
بارانی که به زندگی کویری من جان بخشید