آن روزهایی که گفتن "دوستت دارم" حُرمت داشت مردها به دنبال زنی بودند که چشم هایشان بوی نجابت بدهد و زن ها به دنبال مردی که ته مایه بازوانشان امنیت داشته باشد...
آن روز هایی که "دوستت دارم" حُرمت داشت آدم ها در قِبال وابسته کردن دل ها احساس مسئولیت داشتندو بیخود و بی جهت صرفاً برای فرار از تنهایی شب هایشان کسی را وارد زندگی مجهول خود نمی کردند...
آن روز هایی که "دوستت دارم" حُرمت داشت هیچ کس نقابِ عشق بر صورت نمی زد، جنس دوست داشتنشان هم آن قدر پاک بود که اگر حرف از مردانگی یا نجابت می شد آدم را به خنده وا نمی داشت و پایه های عشقشان آن قدر سُست نبود که سر بحث های کوچک عشقِ شان را تعویض بکنند...
اما این روزهای دُنیای امروزی ها خبر از وفاداری و مردانگی و نجابت نیست و یا شاید هم نسل ما سواد رابطه ها را فراموش کرده ایم که این چنین به بَشریت لَطمه می زنیم...
اما شما را به خدا قسم
لطفاً حُرمت واژه ها هارا نگه دارید...
لطفاً به بشریت خدمت کنید...!

أحببتُ روحَك حُباً ما لهُ شَبَهٌ
‏ وأعظمُ الحُب حُب الروحِ لِلرُّوحِ.


عاشق روح ات شدم
عشقى بى بديل!
و عشقِ روح به روح،
بزرگترينِ عشق هاست

گر که روزی روزه ی ما.....
با نوای مملو از عشقِ#اذانت وا شود...
لذتی بر قلبِ عــالم می نشیند که نگو.....!
السلام علیک یا#بقیة_الله فی ارضه.

عشقِ من ،
در چاهِ بسته‌ات چه می‌یابی ؟
خزه‌ی دریایی ، مانداب ، صخره ؟
با چشمانی بسته چه می‌بینی ؟
زخم‌ها و تلخی‌ها را ؟
زیبایِ من ، در چاهی که هستی
آن‌چه را که در بلندی‌ها
برایت کنار گذاشته‌ام نخواهی دید ،
دسته‌ای یاسِ شبنم زده را
بوسه‌ای ژرف تر از چاهت را ..

در میان اشک ها پرسیدمش:
خوش ترین لبخند چیست ؟
شعله ای در چشم تاریکش شکفت
جوش خون در گونه‌اش آتش فشاند
گفت:
لبخندی که عشقِ سربلند
وقت مردن بر لب مردان نشاند

من ز جا برخاستم،
بوسیدمش ...

#هوشنگ_ابتهاج

اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ مانِعیهِمْ حُقُوقَهُمْ.
آتش عشقِ حسینی
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّی اللّه علیه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَهً فی قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً .
ترجمه :
پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله فرمود :
برای شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایی در دلهای مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود .
جامع احادیث الشیعه ، ج 12 ، ص
556
کتاب بانك جامع عزاداري ويژه ماه محرم
اهميت سوگواري؛ 4. فلسفه عزادارى ؛ 5. فلسفه عزاداري امام حسين عليه السلام؛ 6. عزاداري؛ بدعت يا سنت؟؛ 7. شيوه هاي نوين عزاداري بدعت يا سنت؟؛ ...ووووووو
دانلود با ذکر صلوات
[لینک]

اشک در این چشم من هی بازیگوشی میکند
در درونم عشقِ تو دارد چموشی میکند
حالِ من مثل تبر ماند که در مرگِ درخت
ناگزیر است و فقط هی گریه زاری میکند
بغض در کنجِ گلویم رخنه کرده بی گمان
اشک این حالِ مرا حتما فروشی میکند
چَشمِ من مات تو و پایَم به سوی در رود
عقل از چشمان من هی چَشم پوشی میکند
خونِ دل را در کنارِ عکسِ تو سر میکشم
من خمار و عکس تو هی فخرفروشی میکند
خاطراتت بر سرم آوار شد، گریان شدم
حرف دارد قلبِ من، اما خموشی میکند
#شکیبا_سیاسرانی

شوریده دلی میگه

ای آنکه عشقِ اولم بودی…
می‌خواهم عشق آخرم باشی

دلتنگ توام
مرا بیاموز چطور دلتنگت نباشم
چطور باید ریشه‌ی عشقِ تو را از اعماق جانم برکنم؟
بیاموزم
چگونه اشک در کاسه‌ی چشم‌ می‌میرد
بیاموزم قلب‌ها چطور می‌میرند
و شور و‌ شوقِ وجودِ آدمی چگونه خودکشی می‌کند؟

من دوستدارِ رویِ خوش و مویِ دلکَشَم

مَدهوشِ چَشمِ مست و مِیِ صافِ بی‌غَشَم

گفتی ز سِرِّ عهدِ ازل یک سخن بگو

آنگَه بگویمت که دو پیمانه دَر کَشَم

من آدمِ بهشتیَم اما در این سفر

حالی اسیرِ عشقِ جوانان مَه وَشَم

در عاشقی گزیر نباشد ز ساز و سوز

اِسْتادِه‌ام چو شمع، مَتَرسان ز آتشم

شیراز معدنِ لبِ لَعل است و کانِ حُسن

من جوهریِّ مُفلِسَم، ایرا مُشَوَّشَم

از بس که چَشمِ مست در این شهر دیده‌ام

حقّا که مِی نمی‌خورم اکنون و سَرخوشم

شهریست پُر کِرشمهٔ حوران ز شِش جهت

چیزیم نیست وَر نه خریدارِ هر شِشَم

بخت ار مدد دهد که کَشَم رَخت سویِ دوست

گیسویِ حور گَرد فشاند ز مَفْرَشَم

حافظ عروسِ طَبعِ مرا جلوه آرزوست

آیینه‌ای ندارم از آن آه می‌کشم

❤️حافظ❤️

دلت می‌آید آیا از زبانی اینهمه شیرین
تو تنها حرفِ تلخی را همیشه بر زبان آری…

نمی‌رنجم اگر باور نداری عشقِ نابم را
که عاشق از عیار افتاده در این عصرِ عیّاری…

[محمدعلی بهمن]

بعد‌ها که زمان گذشت متوجه میشویم چقدر درست بوده که با اصرار کسی را نگه نداشتیم.
همه ی ما لایق رابطه ای هستیم که در آن، برایمان تلاش کنند، دوستمان بدارند و به ما احترام بگذارند.
آدمهایی که شک دارند، هنوز درگیر رابطه ی قبلی هستند و یا علاقه ی مشخصی به ما ندارند، نمیتوانند امنیت و عشقِ یک رابطه را تامین کنند …

#عشقِ-من

چو کاجی باشکوه است
نه به وقت خزان برگ می‌ریزد
و نه در زمستان سر خم می‌کند

زمان فرسود دیدم هرچه از عهدِ ازل دیدم
زهی این عشقِ عاشق‌کش که عهدِ بی زمان دارد

مجالِ من همین باشد که پنهان عشقِ او ورزم
کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد