هادی
خدا خودش گفته که وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ [البقرة:117]
فاطمه
سلامتی و آرامش مهم ترین دارایی انسانه.🌱
امیدوارم در این فضا زمان و در همه ی فضا زمان ها, آرامش داشته باشیم و حالمون خوب باشه. 🙂
reyhane
میگن دعا،دسته جمعیش قشنگه
پس:
الهی هیچ دلی تنگ نباشه
هیچ کسی مریض یامریضدارنباشه
الهی هیچ کسی محتاج نباشه
الهی شفای جسم وروح وفکر،عطاکن
الهی کسی شرمنده نباشه
الهی شرف وانسانیت روسرمبدأتمام خواسته هایمان قرارده
الهی ازتکبروغروروسوء ظن ونفرت وکینه دورمان کن
الهی کلاممان به دروغ،آلوده نباشد
والهی دوستان خوبم همیشه شادباشندوخوش
❥❥
امیر علی
بیا به آرامش فکرکنیم
به زندگی
به عشق
به بهشت
به جهنم
به درک
به توچه
به من چه
برو اعصاب ندارم می زنم شل و پلت می کنم ها !
خدایا، اون چیزی و که خودتم میدونی، خدایا برای منم رقمش بزن.
الهی امین
اون کیه
خدایا یه کربلا به من بده😭
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«117» بَدِيعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
پديد آورنده آسمانها وزمين اوست وهنگامى كه فرمان (وجود) چيزى را صادر كند، فقط مىگويد: باش! پس (فوراً) موجود مىشود.
نکته ها
او نه تنها مالك همهى موجودات است، بلكه خالق آنها نيز هست، آن هم بطور بديع و بدون نقشه قبلى. پس او چه نيازى به فرزند دارد؟!
هرگاه وجود چيزى را اراده كند، به او مىگويد: باش! وفوراً خلق مىشود.
به تعبير امام رضا عليه السلام: «فارادة الله الفعل لا غير ذلك يقول له كن فيكون بلا لفظ و لا نطق و لا همة و لا تفكر» خداوند در كار خويش حتّى نيازمند گفتن كلمه «كُن» نيست، ارادهى او همان و آفريدن همان. «1»
در اين چند آيه، با قدرت الهى آشنا شديم:
- «لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ» مشرق و مغرب براى اوست.
- «لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» آسمانها وزمين براى اوست.
- «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» همه براى او متواضع وفرمان بردار هستند.
- «بَدِيعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» پديد آورنده ابتكارى آسمانها وزمين اوست.
- «كُنْ فَيَكُونُ» به فرمان او هر چيز موجود مىشود.
همانگونه كه خداوند در يك آن مىآفريند، در مقام قهّاريّت نيز مىتواند در يك آن همه چيز را از بين ببرد. چنانكه در آيه 19 سوره ابراهيم مىفرمايد: «إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ»
ايمان به چنين قدرتى، كه وجود و عدم همه چيز بدست اوست، به انسان توانايى فوقالعاده مىدهد و او را از يأس و نااميدى باز مىدارد.