EDRIS
بابت فرصت هایی که توی زندگیم از دست دادم هیچوقت خودم رو نمیبخشم.
EDRIS
تو کوچه نم زده
در این خونه رو دوباره غم زده
EDRIS
به تو حاصلی ندارد غَمِ روزگار گفتن
که شبی نَخُفته باشی به درازنای سالی
EDRIS
مرا دردیست اندر دل که گر گویم زبان سوزد
وگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد
منجم کوکب بخت مرا از برج بیرون کن
که من از طالعم ترسم ز آهم آسمان سوزد
EDRIS
غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد
EDRIS
چقد پستن آدمایی که دست میزارن رو نقطه ضعفات
EDRIS
ما از این شهر غریبه بی تفاوت کوچ کردیم
از رفیقا زخم خوردیم تا یه روزی بر نگردیم
EDRIS
خسته از کابوس رفتن
دور از اون روز های روشن
بی تفاوت زیر این سقف کبودیم
هدیه ام 😂🌚
😂🤣تو دیگه چرا هدیه
مرسی قشنگم ، یجای خاص آشنا شدیم 😁😁
وااااو کجای خاص بگو مام ازون جاها بریمممم😁😂
😁😁😁نمیشه گفت
هعییی