گاه از بی راه به دنبال راه می گشتم
اما قصدم آزار تو نبود
تنها به دنبال جواب بودم!

شاید
هیچ وقت
هیچ سوالی
از نگاهت به دلم سرازیر نمی شد
اگر به لبخند دلت عاشق نمی شدم...


زیباترین حرفت را بگو
با من كه سخت مراقبم نمیرم
پیش از آنكه بدانم دوستم داری!

چشم یار

افسون چشم یار کند بیقرار باز
این سینه ی پر از غم آکنده ی نیاز

تو گر مهی و نزد مهان مهتری چرا
از خود مرا تو رانی و با من کنی توناز؟

ملیتک اذهب لا تتوسف دعنـــــی
ما اریدک کفنی اذّانی دمعــــــک
اعدّی الک عیلات اچّندوب ملّیت
ما توفی الحبّک او مسّانی ذنبــک

روح ادلل علی غیری او شـــــــوف
عاین بلمرایه و اتصور حبنـــــــــه
تتوسف و اتعض علی ابهامک زاید
تضل تربی اعیونک علی دربنــــه

سدینه بابک بعد لا ترجع یمنـــه
العیون الشافنّک عمن من اسنین
احتار ابنفسک و اندل طریجـــک
خاطر تعرف اشعمل ویاک البین

غم هجران

ما در ره عشق تو اسیران بلاییم
کس نیست چنین عاشق بیچاره که ماییم.

جام شرابم خسته شد از لبم
سرورِ مستانه شدم یاورم

برخاک و گِل ناله کشیدم زیاد
شاعرِ شاهانه شدم یاورم

نذر نمودم دلبرم وصلِ تو
عابدِ بت خانه شدم یاورم

گر عاشقی یار نجو چونکه من
ماهر و رندانه شدم یاورم

خندهایت را یکی یکی شمردم .........
سر فصل شعر های نگفتم کردم

حال دل خراب شه..........
نه شراب هفت ساله کار گر میشه...
نه قرض روان گردان .............
دریغا درد پنهانی..دریغا درد پنهانی

دنیایش غم بود .........
و دنیای من غمش را کم ..........