یافتن پست: #یلدا
دیر بجنبین تموم شده
سید ایلیا
دعای شب یلدای امسال
یا ابولحسن روحانی
یا مخرب تحریم و ارز و دلار
یا مدبر دولت تدبیر و امید واهی
یا مسبب کلید در داخل قفل خراب
یا مخالف الرفاه
یا پسته کیلویی 250 هزار
یا گوشت کیلویی 120 هزار
حول حالنا الی ضد حال
سبد کالا هم که به ما نداد...
زهر مار باد شب یلدا‼️
یا ابولحسن روحانی
یا مخرب تحریم و ارز و دلار
یا مدبر دولت تدبیر و امید واهی
یا مسبب کلید در داخل قفل خراب
یا مخالف الرفاه
یا پسته کیلویی 250 هزار
یا گوشت کیلویی 120 هزار
حول حالنا الی ضد حال
سبد کالا هم که به ما نداد...
زهر مار باد شب یلدا‼️
سید ایلیا
مادرم انارها را دانه می‌کرد
تا در طولانی‌ترین شبِ سال
زیباترین و خوشمزه ترین خاطرات را
برای ما رقم بزند
من اما آرزو می‌کردم
ای کاش عمرش همچون یلدا طولانی باشد...
تا در طولانی‌ترین شبِ سال
زیباترین و خوشمزه ترین خاطرات را
برای ما رقم بزند
من اما آرزو می‌کردم
ای کاش عمرش همچون یلدا طولانی باشد...
حضرت@دوست
تو بلند ترین مصرع شعری.وگیسوان تو به دارازی شب یلدا و درخشش چشمان تو مسیر راه شیلی ..ای همه هستی .از وجود تو روزت مبارک 
دانلود موزیک
دانلود موزیک
حضرت@دوست
در کاسه، غیر پسته‌ی خندان ندیده اند
بادام تلخ درد یتیمان ندیده اند
گفتند نیست از شب یلدا درازتر
پیداست اینکه؛ شام غریبان ندیده اند
بادام تلخ درد یتیمان ندیده اند
گفتند نیست از شب یلدا درازتر
پیداست اینکه؛ شام غریبان ندیده اند
حضرت@دوست
#عشق-غم
عشق پیدا می کند تنها مرا..یار بر در می زند عذرا مرا
عقل کو تا از جنونم واخرد؟..وارهاند زین همه سودا مرا
عشق اگر سودا نکردی بر سرم..مصلحت اندیش من در دست عشق
کاشکی بگذاشتی حالا مرا..عاقبت روزی ببیند در مراد
چشم شب بیدار خون پالا مرا..گوییا هر دم به دم در می کشند
تیره شب های نهنگ آسا مرا..صبر اگر بگریزد از من عیب نیست
عشق می آرد به سر غوغا مرا..عقل مسکین از جهان شد برکنار
کاش بودی طاقت او را مرا..تا کی از جور ملامت گر که کرد
در میان انجمن رسوا مرا..روز عید او را، شب یلدا مرا
با حبیبم گفته بوده ست آن لئیم..بیش از این طاقت نماند اینجا مرا
از درون شهر و درگاه حرم..یا نزاری را برون بر یا مرا
دشمنم را خود غرض این است و بس..تا ز وامق افکند عذرا مرا
[لینک]
عشق پیدا می کند تنها مرا..یار بر در می زند عذرا مرا
عقل کو تا از جنونم واخرد؟..وارهاند زین همه سودا مرا
عشق اگر سودا نکردی بر سرم..مصلحت اندیش من در دست عشق
کاشکی بگذاشتی حالا مرا..عاقبت روزی ببیند در مراد
چشم شب بیدار خون پالا مرا..گوییا هر دم به دم در می کشند
تیره شب های نهنگ آسا مرا..صبر اگر بگریزد از من عیب نیست
عشق می آرد به سر غوغا مرا..عقل مسکین از جهان شد برکنار
کاش بودی طاقت او را مرا..تا کی از جور ملامت گر که کرد
در میان انجمن رسوا مرا..روز عید او را، شب یلدا مرا
با حبیبم گفته بوده ست آن لئیم..بیش از این طاقت نماند اینجا مرا
از درون شهر و درگاه حرم..یا نزاری را برون بر یا مرا
دشمنم را خود غرض این است و بس..تا ز وامق افکند عذرا مرا
[لینک]
wolf
تو در قلبم به پا کردی ز بی مهری چه آشوبی
بدی شد پاسخ عشقم جواب آن همه خوبی
تو را تاج سرم کردم خودم را خاک پای تو
ندانستم تو از سنگی ندانستم تو از چوبی
تو رفتی و رها کردی مرا در بهت و اندوهم
ندیدی زخم این دل را از آن غمها که می کوبی
به ناحق رد شدی از من به دنبال چه می گردی
بدان این را نمی یابی تو دیگر عشق مرغوبی
به من گفتی که می بازم بدون شک وتردیدی
به ظاهر برده ای اما در این دعوی تو مغلوبی
نشسته از فراق تو بر این سینه غبار غم
چه می شد جان من آخرغبار از سینه ام روبی
تو را می خواهمت گرچه نماندی با دلم یکدم
ببین با این همه ظلمت تو در قلبم چه محبوبی
یلدا راد
بدی شد پاسخ عشقم جواب آن همه خوبی
تو را تاج سرم کردم خودم را خاک پای تو
ندانستم تو از سنگی ندانستم تو از چوبی
تو رفتی و رها کردی مرا در بهت و اندوهم
ندیدی زخم این دل را از آن غمها که می کوبی
به ناحق رد شدی از من به دنبال چه می گردی
بدان این را نمی یابی تو دیگر عشق مرغوبی
به من گفتی که می بازم بدون شک وتردیدی
به ظاهر برده ای اما در این دعوی تو مغلوبی
نشسته از فراق تو بر این سینه غبار غم
چه می شد جان من آخرغبار از سینه ام روبی
تو را می خواهمت گرچه نماندی با دلم یکدم
ببین با این همه ظلمت تو در قلبم چه محبوبی
یلدا راد
wolf
نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت
کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد
خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت
درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد
آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت
خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد
که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت
رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد
چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت
بود آیا که ز دیوانه ی خود یاد کند
آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت
سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش
عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت
هوشنگ ابتهاج
پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت
کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد
خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت
درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد
آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت
خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد
که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت
رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد
چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت
بود آیا که ز دیوانه ی خود یاد کند
آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت
سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش
عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت
هوشنگ ابتهاج
عه ؟؟؟
تازه واردم بلد نیستم خو
این چقد باحاله
اسمش چیه؟
عه چ جالب
اینم شبی منه
اره