یافتن پست: #نازنین
Saye
آدمیزاد سختِشه که بگه "به مَن توجه کن". برایِ همین قیل و قال راه میندازه، عصَبی میشه، داد میزنه، قهر میکنه، فَرار میکنه، با خودِش و زَمین و زمان لَج میکنه، برایِ اینکه به چِشم بیاد، برایِ اینکه دیده شه ..
تو فقط میبینی که چِشماشو میبَنده و داد میزنه و هیچی نِمیشنوه؛ اون داره میپَره و دستاشو تِکون میده و میگه "هَی، من اینجام، ببین مَنو!"
داره میگه "به مَن توجه کن .."
و میدونی چقَدر درموندَست این جمله؟ .. سراسَر اِستیصاله .. و وقتی به زبون بیاد؛اگه به زَبون بیاد، دیگه گفتن و نگفتنِش، فَرقی نداره ..
#نازنین_هاتفی
تو فقط میبینی که چِشماشو میبَنده و داد میزنه و هیچی نِمیشنوه؛ اون داره میپَره و دستاشو تِکون میده و میگه "هَی، من اینجام، ببین مَنو!"
داره میگه "به مَن توجه کن .."
و میدونی چقَدر درموندَست این جمله؟ .. سراسَر اِستیصاله .. و وقتی به زبون بیاد؛اگه به زَبون بیاد، دیگه گفتن و نگفتنِش، فَرقی نداره ..
#نازنین_هاتفی
·
حضرت@دوست
به چشم هایت بگو نگاهم نکنند نازنین
بگو وقتی خیره ات می‌شوم سرشان به کار خودشان باشد!!
نه که فکر کنی خجالت می کشم ها نه
حواسم نیست عاشقت می‌شوم.
بگو وقتی خیره ات می‌شوم سرشان به کار خودشان باشد!!
نه که فکر کنی خجالت می کشم ها نه
حواسم نیست عاشقت می‌شوم.
حضرت@دوست
و تو دلیل بودنم
اتو کن، نازنین! زیباترین رختِ تمنا را
دلم خواهد ببینم با تو امشب جشن فردا را
کسی با گیسوان مست در بن بست میرقصد
خبر کن شعر را تا سُر کند گیتار رویا را
بزن گیتار تا هر تار گردد یک رگِ رگبار
اتن کن با من و آنگه تماشا کن تماشا را
دگر در روزنامه یک ستون هم شعر عشقی نیست
صدا کن از پسِ دیوار خاموشی غزل ها را
غزل گفتن دلیلی جز غزل گفتن نمی خواهد
بخوان با من! بمان این حرف های تا و بالا را
اتو کن، نازنین! زیباترین رختِ تمنا را
دلم خواهد ببینم با تو امشب جشن فردا را
کسی با گیسوان مست در بن بست میرقصد
خبر کن شعر را تا سُر کند گیتار رویا را
بزن گیتار تا هر تار گردد یک رگِ رگبار
اتن کن با من و آنگه تماشا کن تماشا را
دگر در روزنامه یک ستون هم شعر عشقی نیست
صدا کن از پسِ دیوار خاموشی غزل ها را
غزل گفتن دلیلی جز غزل گفتن نمی خواهد
بخوان با من! بمان این حرف های تا و بالا را
حضرت@دوست
چشم خمار
می ریزد از لبان تو بس نازنین غزل،
از آبشار موی تو تا بر زمین غزل.
تا سرخی لبان تو بر واژه ها رسید،
آوه،چه شد،که شد چون انگبین غزل.
چشم خمار تو چون چشمه جاری شد،
غافل از آن که بود اندر کمین غزل.
ابروی چون کمان،تیر نگاه مست،
حقا،که کرده اند خلد برین غزل.
از عشق ما مگو در بیت های ناب،
حاشا،که می شود چون من غمین غزل.
این وزن و قافیه تنها بهانه بود
جانا، تو هستی خود زیباترین غزل
می ریزد از لبان تو بس نازنین غزل،
از آبشار موی تو تا بر زمین غزل.
تا سرخی لبان تو بر واژه ها رسید،
آوه،چه شد،که شد چون انگبین غزل.
چشم خمار تو چون چشمه جاری شد،
غافل از آن که بود اندر کمین غزل.
ابروی چون کمان،تیر نگاه مست،
حقا،که کرده اند خلد برین غزل.
از عشق ما مگو در بیت های ناب،
حاشا،که می شود چون من غمین غزل.
این وزن و قافیه تنها بهانه بود
جانا، تو هستی خود زیباترین غزل
حضرت@دوست
بیا باران
من اینجایم کنار پنجره
بیا بنگر چه بارانی است
نازنین دختر زیبا
تو هم باران زیبای بهاری
بیا اینجا ببین باران چه ها کرده است
چه ارکستری بنا کرده است
و ساز او در و دیوار و سقف و سنگفرش کوچه های ماست
و با مضراب انگشتان چه اهنگی بپا کرده است .
هم نوا با ساز باران باد هم پر هیاهو خنده زن اواز می خواند.
بیا زیبای بارانی
بیا از سقفهای کوته دلگیر جدا گردیم
بیا خود را درون وسعت باران رها سازیم
و سرهامان به سوی اسمان بالا نگه داریم
که تا باران ببوسد گونه هامان را
من اینجایم کنار پنجره
بیا بنگر چه بارانی است
نازنین دختر زیبا
تو هم باران زیبای بهاری
بیا اینجا ببین باران چه ها کرده است
چه ارکستری بنا کرده است
و ساز او در و دیوار و سقف و سنگفرش کوچه های ماست
و با مضراب انگشتان چه اهنگی بپا کرده است .
هم نوا با ساز باران باد هم پر هیاهو خنده زن اواز می خواند.
بیا زیبای بارانی
بیا از سقفهای کوته دلگیر جدا گردیم
بیا خود را درون وسعت باران رها سازیم
و سرهامان به سوی اسمان بالا نگه داریم
که تا باران ببوسد گونه هامان را
حضرت@دوست
عشقِ تو
تا که دل خاطره ی عشقِ تو در سَر دارد
دیده اش بارِش افسوس ، چه از بَر دارد
نازنین بارِ دگر قصّه ی خود باز بخوان
این چه افسانه ی عشقیست که آخر دارد
تا که دل خاطره ی عشقِ تو در سَر دارد
دیده اش بارِش افسوس ، چه از بَر دارد
نازنین بارِ دگر قصّه ی خود باز بخوان
این چه افسانه ی عشقیست که آخر دارد
حضرت@دوست
چه بسا شما
اگر بخواهی احساس قلبی خود را بگوید
هنگامی که نازنینی چنین از هم می پاشد خشم نسبت به او را در درون احساس می کند، در دل از او گله می کنم که چرا چنین خوب و زیبا و درست بودی که نقصانت چنین آزار دهنده و دلخراش باشد!
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی؟؟؟
اگر بخواهی احساس قلبی خود را بگوید
هنگامی که نازنینی چنین از هم می پاشد خشم نسبت به او را در درون احساس می کند، در دل از او گله می کنم که چرا چنین خوب و زیبا و درست بودی که نقصانت چنین آزار دهنده و دلخراش باشد!
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی؟؟؟
🌹🌷🌹🌷🌹
روضه هایی که قبول نشدن😭
✍ مرحوم سید علی اکبر کوثری روضه خوان امام خمینی (ره )میگه بعد از اتمام جلسه اومدم از درب مسجد بیام بیرون یکی از دختر بچه های محله اومد جلوم و گفت : اقای کوثری برای ماهم روضه میخونی؟
گفتم： دخترم روز عاشوراست و من تا شب مجالس مختلفی وعده کردم و چون قول دادم باید عجله کنم که تاخیری در حضورم نداشته باشم . میگه هر چه اصرار کرده توجهی نکردم تا عبای منو گرفت و با چشمان گریان گفت : مگه ما دل نداریم!؟
چه فرقی بین مجلس ما و بزرگترها هست؟
میگه پیش خودم گفتم دل این کودک رو نشکنم و قبول کردم و به دنبالش باعجله رفتم تا رسیدیم . حسینیه ی کوچک و محقری بود که به اندازه سه تا چهار نفر بچه بیشتر داخلش جا نمیشدند .
سر خم کردم و وارد حسینیه ی کوچک روی خاک های محله نشستم و بچه های قد و نیم قد روی خاک دور و اطرافم نشستند . سلامی محضر ارباب عالم حضرت سیدالشهدا عرضه کردم
السلام علیک یاابا عبدالله...
دو جمله روضه خوندم و یک بیت شعر از آب هم مضایقه کردند کوفیان...
دعایی کردم و اومدم بلند بشم باعجله برم که یکی از بچه ها گفت : تا چای روضه رو نخوری امکان نداره بزاریم بری ؛ رفت و تو یکی از استکانهای پلاستیکی بچه گانشون برام چای ریخت ، چایی سرد که رنگ خوبی هم نداشت ، با بی میلی و اکراه استکان رو آوردم بالا و برای اینکه بچه ها ناراحت نشن بی سر و صدا از پشت سر ریختم روی زمین و بلند شدم و رفتم...
شام عاشورا (شب شام غریبان امام حسین) خسته و کوفته اومدم منزل و از شدت خستگی فورا به خواب رفتم .
وجود نازنین حضرت زهرا ، صدیقه کبری در عالم رویا بالای سرم آمدند طوری که متوجه حضور ایشان شدم
به من فرمود ؛ آسید علی اکبر مجالس روضه امروز قبول نیست. گفتم : چرا خانوم جان فرمود :
نیتت خالص برای ما نبود . برای احترام به صاحبان مجالس و نیات دیگری روضه خواندی فقط یک مجلس بود که از تو قبول شد و ما خودمون در اونجا حضور داشتیم ، و اون روضه ای بود که برای اون چند تا بچه ی کوچک دور از ریا و خالص گوشه محله خواندی....
آسید علی اکبر ما از تو گله ای داریم !
گفتم جانم خانوم ، بفرمایید چه خطایی ازم سر زده؟
خانوم حضرت زهرا با اشاره فرمودند :اون چای من با دست خودم ریخته بودم چرا روی زمین ریختی!!؟
میگه از خواب بیدار شدم و از ان روز فهمیدم که توجه و عنایت اونها به مجالس با اخلاص و بی ریاست و بعد از اون هر مجلس کوچک و بی بضاعتی بود قبول می کردم و اندک صله و پاکتی که از اونها عاید و حاصلم می شد برکتی فراوان داشت و برای همه ی گرفتاری ها و مخارجم کافی بود.
بنازم به بزم محبت که در آن
گدایی و شاهی برابر نشیند...
منبع؛ برگرفته از خاطرات مرحوم کوثری
قابلتونو نداشت برادر