هردَم نکند دلْ هوسِ عشقِ جدیدی
در مسلکِ عشق، رغبتِ تکرار نداریم
گفتارْ نِکو باشد و کردارْ نِکوتر
این ریشه ی ما هست ، خطاکار نداریم
ما زخمْ چو خوردیم زِ دلدارِ دلِ خود
در خانه ی دلْ حسرتِ دیدار نداریم
آن زلفِ بلندش شده داری به گلویم
قاتل چو شَوَد یار، کَس و کار نداریم
خلقی شده غافل، شده در ماتمِ دنیا
اینجا همه خوابیده و بیدار نداریم
خلسه مکُن از رسم زمانه تو شکایت
{'ما در دو جهان غیرِ خدا یار نداریم' }