بعضی ها اصلا دنبال غم و غصه می گردند. انگار بدشان نمی آید بدبخت و بیچاره باشند. روانشناسان بعد از سال ها تجربه و مطالعه به این نتیجه رسیدند که بیچاره و مفلوک بودن هنر می خواهد، چون به زحمت می توان شرایط را برای همیشه بد نگه داشت. کسی که ادعا می کند ذاتا بداقبال است، خلاقیت زیادی به کار برده تا بداقبال شود. درست زمانی که اوضاع رو به بهبود است و نه زلزله و سیلی در کار است، نه جنگ و تهدیدی و حتی تحریم ها هم یکی یکی غیب می شوند، غم و غصه جور کردن هنری است که نیاز به ابتکار، قوه تخیل و هوش دارد. [لینک]
با توجه به آیاتی که علم غیب را ویژه خداوند دانستهاند، برخی از علماء چون علامه طبرسی و شیخ مفید، نسبتدادن علم غیب به پیامبران و امامان را باوری زشت دانسته و گفتهاند: هیچیک از علماء شیعه نمیپذیرند که کسی جز خدا علم غیب داشته باشند. به باور اینان پیامبران و امامان به وسیله تعلیم خداوند از غیب باخبر میشوند.[۹]
علامه طباطبایی، در تفسیر آیات ۲۶ و ۲۷ سوره جن «عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً؛ إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ» (داناى نهان است، و كسى را بر غيب خود آگاه نمىكند؛ جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد)، گفته است: این آیه استثنائی بر آیاتی است که علم غیب را به خدا منحصر میکنند و بیان میکند که پیامبران نیز به هراندازه که خدا بخواهد، از عالم غیب اطلاع پیدا میکنند. به باور وی بر اساس آیات قرآن به پیامبران وحی می شود و وحی نیز از مصادیق غیب است پس پیامبران از غیب آگاهی دارند
گفتهاند به این علت برخی از علماء گذشته علم غیب پیامبران و امامان را انکار کردهاند و حتی امامان نیز خود را از علم غیب بیاطلاع دانستهاند که در صدر اسلام مراد از علم غیب، علم ذاتی بود و ادعای چنین علمی، به معنای ادعای ربوبیت او بود. شاهد این مطلب را این سخن شیخ مفید دانستهاند که نسبتدادن علم به ائمه عقیده نادرست است؛ چون نسبتدادن علم غیب به کسی به معنای آن است که او با توانایی خود به آن رسیده است، نه آنکه آن را از کسی گرفته باشد و این برای جز خدا ممکن نیست.
به گفته جوادی آملی در کتاب تسنیم، غیب دو قسم مطلق و نسبی دارد: غیب مطلق آن است که هموراه و بر همه پوشیده است؛ مانند ذات خداوند که شناخت آن برای کسی جز او ممکن نیست. غیب نسبی به چیزی میگویند بر برخی پوشیده است؛ اما برخی نیز به آن علم دارند؛ مانند قیامت و فرشتگان که برخی آنها را مشاهده میکنند.[۲۰]
ترجمه:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
1 ـ اى مردم! از (عذاب) پروردگارتان بترسید، که زلزله رستاخیز امر عظیمى است!
2 ـ روزى که آن را مى بینید، (آنچنان وحشت سراپاى همه را فرا مى گیرد که) هر مادر شیردهى، کودک شیرخوارش را فراموش مى کند; و هر باردارى جنین خود را بر زمین مى نهد; مردم را مست مى بینى، در حالى که مست نیستند; ولى عذاب خدا شدید است!
زن می خوام
هنو بعد شونصد تا کراش و رل زنم موخوای؟ کی زنش رو میده به تو؟
و گی این رو یادت رفت
نههه دوست دارم زن بگیرم براش شمارو بگیرم کفشاشو جفت کنم براش چادر نماز گل گلی دستکش مینا بگیرم