یافتن پست: #حسرت
aliaga
یک چند به گیر و دار بگذشت مرا
یک چند در انتظار بگذشت مرا
باقی همه صرف حسرت روی تو شد
بنگر که چه روزگار بگذشت مرا
یک چند در انتظار بگذشت مرا
باقی همه صرف حسرت روی تو شد
بنگر که چه روزگار بگذشت مرا
aliaga
بزرگ‌ترین دوراهی زندگی اونجاست که:
با احساساتت زندگی کنی ضربه میخوری،
با منطقت زندگی کنی حسرتش می‌مونه به دلت …
با احساساتت زندگی کنی ضربه میخوری،
با منطقت زندگی کنی حسرتش می‌مونه به دلت …
زهرا
شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی ترا با لهجه گلهای
نیلوفر صدا کردم
تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم
پس
ازیک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس
تو را از بین گلهایی که در تنهایی ام رویید با حسرت جدا کردم
و تو در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی
دلم حیران و سرگردان چشمانی است رویایی
و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم
تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم
همین
بود آخرین حرفت
و من بعد از عبور تلخ و غمگینت
حریم چشمهایم را بروی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم
نمی دانم که چرا رفتی
نمی دانم چرا شاید خطا کردم
و تو بی آن که فکر غربت چشمان من باشی
دانم کجا تا کی برای چه
ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه
معصومانه می بارید
و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت
و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد
و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره با مهربانی دانه بر می داشت
تمام بال هایش غرق در اندوه غربت شد
و بعد از رفتن تو آسمان چشمهایم خیس باران بود
و بعد از رفتنت انگار
کسی حس کرد من بی تو تمام هستی ام از دست خواهد
رفت
...
نیلوفر صدا کردم
تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم
پس
ازیک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس
تو را از بین گلهایی که در تنهایی ام رویید با حسرت جدا کردم
و تو در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی
دلم حیران و سرگردان چشمانی است رویایی
و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم
تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم
همین
بود آخرین حرفت
و من بعد از عبور تلخ و غمگینت
حریم چشمهایم را بروی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم
نمی دانم که چرا رفتی
نمی دانم چرا شاید خطا کردم
و تو بی آن که فکر غربت چشمان من باشی
دانم کجا تا کی برای چه
ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه
معصومانه می بارید
و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت
و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد
و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره با مهربانی دانه بر می داشت
تمام بال هایش غرق در اندوه غربت شد
و بعد از رفتن تو آسمان چشمهایم خیس باران بود
و بعد از رفتنت انگار
کسی حس کرد من بی تو تمام هستی ام از دست خواهد
رفت
...
Maryam
وضعیتِ نسل ما،
حالِ همون آدمیه که دوستاش رفتن مسافرت و نذاشتن بفهمه،
حالِ همون آدمیه که دوست صمیمیش با یکی دیگه صمیمی شده،
همون آدمی که جلو کلی آدم، فروشنده بهش گفته موجودی کافی نیست،
آدمی که پیام داده «دیگه نمیخوام باهات باشم» و جواب گرفته هرجور راحتی،
همونقد پوچ، همونقد ناامید!
حالِ همون آدمیه که دوستاش رفتن مسافرت و نذاشتن بفهمه،
حالِ همون آدمیه که دوست صمیمیش با یکی دیگه صمیمی شده،
همون آدمی که جلو کلی آدم، فروشنده بهش گفته موجودی کافی نیست،
آدمی که پیام داده «دیگه نمیخوام باهات باشم» و جواب گرفته هرجور راحتی،
همونقد پوچ، همونقد ناامید!
aliaga
مشکل اون آدم‌خوبه‌ی زندگیا، که احتمالا تو زندگیت یه‌بار بیشتر بهش برنمی‌خوری، اینه که تو باید دوراتو بزنی تا بفهمی که آدم‌خوبه اون بوده . ولی وقتی دوراتو بزنی و برگردی، اون ولی دیگه جایی نداری تو دلش !
واست میشه یه حسرت ابدی .
واست میشه یه حسرت ابدی .
سجـــاد
هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وان که این کار ندانست در انکار بماند
اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن
شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند
صوفیان واستدند از گرو می همه رخت
دلق ما بود که در خانه خمار بماند
محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد
قصه ماست که در هر سر بازار بماند
هر می لعل کز آن دست بلورین ستدیم
آب حسرت شد و در چشم گهربار بماند
جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت
جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند
گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس
شیوه تو نشدش حاصل و بیمار بماند
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر
یادگاری که در این گنبد دوار بماند
داشتم دلقی و صد عیب مرا می‌پوشید
خرقه رهن می و مطرب شد و زنار بماند
بر جمال تو چنان صورت چین حیران شد
که حدیثش همه جا در در و دیوار بماند
وان که این کار ندانست در انکار بماند
اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن
شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند
صوفیان واستدند از گرو می همه رخت
دلق ما بود که در خانه خمار بماند
محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد
قصه ماست که در هر سر بازار بماند
هر می لعل کز آن دست بلورین ستدیم
آب حسرت شد و در چشم گهربار بماند
جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت
جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند
گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس
شیوه تو نشدش حاصل و بیمار بماند
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر
یادگاری که در این گنبد دوار بماند
داشتم دلقی و صد عیب مرا می‌پوشید
خرقه رهن می و مطرب شد و زنار بماند
بر جمال تو چنان صورت چین حیران شد
که حدیثش همه جا در در و دیوار بماند
aliaga
چه کسی میداند که تو
در پیله ی تنهایی خود تنهایی
چه کسی میداند که تو
در حسرت یک روزنه در فردایی
پیله ات را بگشا
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایی
ﺍﺯ ﺻﺪﺍﻱ ﮔﺬﺭ ﺁﺏ ﭼﻨﺎﻥ فهمیدم
ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ، ﻋﻤﺮ ﮔﺮﺍﻥ میگذرد
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻧﻔﺴﯽ ،
ﺍﺭﺯﺵ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ
ﺁﺭﺯﻭیم ﺍین ﺍﺳﺖ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺳﻴﺮ بخندی
ﻛﻪ ﻧﺪﺍﻧﯽ ﻏﻢ ﭼﻴﺴﺖ.
#سهراب_سپهری
در پیله ی تنهایی خود تنهایی
چه کسی میداند که تو
در حسرت یک روزنه در فردایی
پیله ات را بگشا
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایی
ﺍﺯ ﺻﺪﺍﻱ ﮔﺬﺭ ﺁﺏ ﭼﻨﺎﻥ فهمیدم
ﺗﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ، ﻋﻤﺮ ﮔﺮﺍﻥ میگذرد
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻧﻔﺴﯽ ،
ﺍﺭﺯﺵ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ
ﺁﺭﺯﻭیم ﺍین ﺍﺳﺖ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺳﻴﺮ بخندی
ﻛﻪ ﻧﺪﺍﻧﯽ ﻏﻢ ﭼﻴﺴﺖ.
#سهراب_سپهری
👌
ای داد