. علما و دانشمندان حقیقی نیز در برابر آزار و زورگویی آنان صبر پیشه می‌سازند [امّا] در مقابل، آنان بر این علمای بزرگوار [به‌خاطر اینکه آنان را به حق وادار کرده و از باطل جلوگیری می‌نمایند] خرده می‌گیرند؛ در حالی‌که علما، اگر فرد سرگردان گمراهی را ببینند ولی او را راهنمایی نکنند و یا او را مانند شخص مرده‌ای یافته ولی او را زنده نکنند (منظور، مردن و زنده‌کردن قلب است)، خود را خیانتکار می‌شمارند. [آن دانشمندانی که به تحریف دین می‌پردازند و مردم را هدایت نمی‌کنند]، چه بدکاری انجام می‌دهند! زیرا خدای تبارک‌وتعالی از ایشان در کتاب خود پیمان محکم گرفته که مردم را به کار خوب و به آنچه به آن‌ها امر شده، دعوت کنند و دیگران را از آنچه خود از آن نهی شده‌اند، بازدارند و در نیکی و پرهیزگاری همکار و یاری‌رسان یکدیگر باشند و در گناهکاری و زورگویی کمک ندهند. پس این علماء همیشه با نادانان در کوشش و مبارزه‌اند؛ اگر علما، نادانان را پند دهند مردم جاهل می‌گویند: «سرکشی می‌کنند»؛ و اگر حقّی را که ادا نکرده‌اند، به یادشان آورده و آگاهشان سازند، می‌گویند: «با مردم مخالفت می‌کنند» و اگر از آن‌ها کناره بگیرند می‌گویند: «علمای خود را از جماعت مسلمانان جدا کرده‌اند» و اگر علما به آن‌ها بگویند دلیل خود را بر این سخن و این تهمتی که بر آنان می‌زنید بیاورید، می‌گویند: «آنها منافق شدند» و اگر علما پیروی آن‌ها را کنند، می‌گویند: «آنان خدای عزّوجلّ را نافرمانی کردند» جاهلان به‌خاطر آنچه نمی‌دانند هلاک شدند و نسبت به آنچه که [از کتاب خدا] می‌خوانند، نادانند. وقتی کسی از قرآن تعریف می‌کند، او را تصدیق می‌کنند و وقتی دیگری قرآن را تحریف می‌کند، او را انکار نمی‌کنند و در واقع با تکذیب همراهی می‌کنند. اینان همانند احبار (دانشمندان یهود) و رهبان (دانشمندان نصاری) هستند که رهبران هواپرستی و پیشوایان هلاکت و نابودی‌اند.

اوهوم

پروفسور ادوارد براون می‌گوید: حتی غیرمسلمانان نیز نمی‌توانند پاکی روحی را که این جنگ اسلامی در تحت لوای آن انجام گرفت را انکار کنند. واشنگتن ایروینگ مورخ آمریکایی نیز به این عظمت اعتراف کرده و می‌گوید: در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و در روی ریگ‌های تفدیده عراق روح حسین فنا ناپذیر است؛ ای پهلوان و ای نمونه شجاعت و ای شهسوار من ای حسین!توماس ماساریک می‌نویسد: گر چه کشیشان ما هم از ذکر مصائب حضرت مسیح مردم را متأثر می‌سازند ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین علیه‌السلام یافت می‌شود در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد که مصائب مسیح در برابر مصائب حسین مانند پر کاهی است درمقابل یک کوه عظیم‌پیکر. [۳]
مسیو ماربین آلمانی می‌گوید: این سرباز رشید عالم اسلام به مردم دنیا نشان داد که ظلم و بیداد و ستمگری پایدار نیست وبنای ستم هر چند ظاهراً عظیم و استوار باشد در برابر حق و حقیقت چون پرکاهی بر باد خواهد رفت. پیروان وجدان اگر با نظر دقیق اوضاع و احوال آن دوره و پیشرفت مقاصد بنی امیه و وضع(حکومت) و دشمنی و عداوت آنها را با حق و حقیقت بنگرند، بدون تأمل تصدیق خواهند کرد که حسین علیه‌السلام با قربانی کردن عزیزترین افراد خود و با اثبات مظلومیت و حقانیت خود به دنیا درس فداکاری و جانباری آموخت و نام اسلام و اسلامیان را در تاریخ ثبت و در عالم بلند‌آوازه ساخت و اگر چنین حادثه جانگدازی پیش نیامده بود قطعاً اسلام به حالت کنونی خود باقی نمی‌ماند و ممکن بود یکباره اسلام و اسلامیان محو و نابود گردند... رفتار ظالمانه بنی امیه و سلوک بیرحمانه آنان نسبت به اهل بیت حسین علیه‌السلام به اندازه‌ای در قلوب مسلمانان مؤثر افتاد که اثرش از کشته شدن حسن و همراهانش کمتر نبود. [۴]
او همچنین ادامه می‌دهد: می‌توان ادعا کرد که تا به امروز تاریخ بشریت نظیر چنین شخص مآل‌اندیش و فداکار به خود ندیده و نخواهد دید. هنوز اسرای عاشورا نزد یزید نرسیده بودند که علم خون خواهی حسین علیه‌السلام برافراشته شد و نهضت عظیمی علیه یزید آغاز شد. [۵]
یکی از دانشمندان انگلیسی در دایره المعارف قرن ۱۹ فرانسه در مقاله‌ای تحت عنوان «سه شهید» می‌نویسد: بزرگ‌ترین دلیل بر اثبات مظلومیت امام حسین مسلمان‌ها، قربانی دادن بچه شیر‌خواره بود که در هیچ تاریخی سابقه ندارد که بجه شیرخواری را برای طلب آب بیاورند و آن مردم عوض آب او را طعمه تیر جفا قرار دهند. دکتر ماربین آلمانی و دکتر جوزف فرانسوی و جمع دیگری از مورخین اروپایی همگان در تاریخ‌های خودشان اعتراف دارند که عملیات امام حسین علیه‌السلام و فداکاریش سبب حیات جاوید دین اسلام گردید. [۶]
موریس دوکبری می‌نویسد: اگر مورخین ما حقیقت این روز (عاشورا) را می‌دانستند و درک می‌کردند که عاشورا چه روزی است این عزاداری را مجنونانه نمی‌پنداشتند زیرا پیروان حسین به واسطه عزادار حسین می‌دانند که پستی و زیردستی و استعمار و استثمار را نباید قبول کنند زیرا شعار پیشرو و آقای آنها تن ندادن به ظلم و ستم بود...۷۸ او در ادامه می‌نویسد: حسین شبیه‌ترین انسان روحانی به حضرت مسیح است ولی مصائب او سخت‌تر و شدیدتر است. [۷]
نیکلسن نویسنده و محقق انگلیسی می‌گوید: تاریخ نیز به‌حق امویان را در این مورد (کشتن امام حسین) محکوم می‌‌کند. [۸]
دکتر ژوزف فرانسوی می‌گوید: می‌توان گفت در دو قرن دیگر عدد آنها (شیعیان) بر سایر فرق مسلمانان بیشتر خواهند شد و علت این امر به واسطه سوگواری حسین است، امروز در هیچ نقطه از جهان نیست که برای نمونه دو الی سه نفر شیعه یافت شوند و اقامه عزاداری ننمایند. در بندر مارسی عربی را دیدم که پیرو مذهب تشیع بود و در مهمانخانه جنب اتاق من مسکن داشت، در روز عاشورای حسین به‌تنهایی احوالات حسین را می‌خواند و گریه می‌کرد و سپس مقداری آش که با شکر و برنج تهیه نموده بود بین فقرا تقسیم می‌نمود. [۹]

چنانکه در ظهر عاشورا حضر ت با خطبه که فرمودند حجت را بر این گروه اشقیا تمام کرد
قسمت دوم خطبه حضرت .....
«الحمد الله الذى خلق الدنیا فجعلها دار فناء و زوال، متفرقه بأهلها حالاً بعد حال، فالمغرور من غرته، و الشقى من فتنته، فلا تغرنکم هذه الدنیا فانها تقطع رجاء من رکن الیها و تخیب طمع من طمع فیها و أراکم قد اجتمعتم على امر قد اسخطتم لله فیه علیکم، و أعرض بوجهه الکریم عنکم و أحل بکم نقمته فنعم الرب ربنا و بئس العبید أنتم، أقررتم بالطاعه و آمنتم بالرسول محمد (ص)، ثم انکم زحفتم الى ذریته و عترته تریدون قتلهم علیکم استحوذ علیکم الشیطان فأنساکم ذکر لله العظیم، فتباً لکم و لما تریدون، انا لللّه و انا الیه راجعون، هؤلاء قوم کفروا بعد ایمانهم، فعبداً للقوم الظالمین.»

حمد و سپاس خداى را که دنیا را محل فنا و زوال قرار داد، دنیا اهل خود را تغییر می‌دهد و آنان را دگرگون می‌سازد، مغرور کسى است که گول دنیا را بخورد و بدبخت کسى است که شیفته و فریفته آن بشود، مردم! دنیا گولتان نزند که هر کس با او اعتماد کند نا امیدش می‌سازد، و هر کس به او چشم طمع بورزد مأیوس و ناامیدش مى کند، من شما را بر امرى می‌بینم هم پیمان شده‌اید که خشم خدا را ضد خود برانگیخته اید، و به‌واسطه آن خداوند از شما اعراض کرده و غضبش را بر شما روا داشته و رحمتش را بر شما حرام کرده است. چه نیکو پروردگارى است خداى ما، و چه بد بندگانى هستید شما؛ شما که به فرمان او اقرار کرده و به پیامبرش محمد (ص) ایمان آوردید و سپس براى کشتن اهل‌بیت و فرزندانش یورش بردید، شیطان بر شما مسلط شده است تا خداى بزرگ را فراموش کرده‌اید، ننگ بر شما و بر هدف شما، ما براى خدا آفریده شده‌ایم و به سوى او برمی‌گردیم. پس از بیان فوق افزود: اینان مردمى هستند که پس از ایمان به کفر گراییدند (و چون به خود ستم کرده‌اند) از رحمت خدا دور باد از این قوم ستمگر!

خیلی ممنون🌹
مطالب خیلی جامع و خوب بود🌹
اجرتون با آقا امام حسین (ع)

قسمت اول خطبه حضرت ...................

امام ـ علیه‌السلام ـ پس از تنظیم صفوف لشکر خود، سوار بر اسب شد و مقدارى راه از خیمه‌ها فاصله گرفت، آنگاه در مقابل لشکر عمر، با صداى بلند و رسا به آنان چنین فرمود: «ایها الناس! اسمعوا قولى، و لا تعجلوا حتى اعظکم بما هو حق لکم على، و حتى اعتذر الیکم من مقدمى علیکم فان قبلتم عذرى و صدقتم قولى و أعطیتمونى النصف من أنفسکم کنتم بذلک أسعد و لم یکن لکم على سبیل و ان با تقبلوا منى العذر و لم تعطلوا النصف من أنفسکم فأجمعوا امرکم و شرکاء کم ثم لا یکن امرکم علیکم غمه ثم اقضوا الى و لا تنظرون ان ولیى لله الذى نزل الکتاب و هو یتولى الصالحین؛ ایها الناس!

حرف مرا بشنوید و در جنگ و خونریزى عجله نکنید تا من وظیفه خود را که موعظه و نصیحت شماست انجام دهم، تا علت آمدنم را به این سرزمین توضیح دهم، اگر به سخنم گوش دادید و عذر مرا پذیرفتید و با من از در انصاف و عدل وارد شدید، معلوم می‌شود راه سعادت و خوشبختى را دریافته‌اند و دلیلى براى جنگ با من نخواهید داشت، لکن اگر عذرم را نپذیرفتید و از در انصاف و داد و با من وارد نشدید، آنگاه می‌توانید همه دست به دست هم بدهید و بدون مهلت تصمیم باطلتان را اجرا کنید، ولى در این صورت دیگر امر بر شما مشتبه نمانده و پشتیبان من آن خدایى است که قرآن را نازل کرده و یار و یاور نیکوکاران است».

حال زمان خلافت یزید و قیام عاشورا
ولید بن عتبه، نماینده یزید در مدینه از امام حسین(ع) خواست با یزید بیعت کند که امام حسین(ع) با ذکر آیه 33 سوره مبارکه احزاب (آیه تطهیر) اذعان می‌کند خانواده‌ای همچون او که اهل تطهیر هست با خانواده‌ای مثل یزید نمی‌تواند بیعت کند و این به اراده تکوینی خداوند که مقام عصمت کبری را به علت خصوصیاتی که اهل‌البیت داشتند به آنان عطا کرده بود، باز می‌گردد. ..و همچنین امام حسین(ع) در پایان وصیت‌نامه خود با ذکر آیه 88 سوره مبارکه هود، این پیام را می‌رساند که منظور از فلسفه عاشورا و نهضت کربلا، اراده‌ای جزء اصلاح امور، اصلاح رفتار، اخلاق و اعتقادات و... نبوده، هر چند این آیه به تاریخ زندگی شعیب مربوط می‌شود، اما باز در تاریخ کربلا تکرار شده است.
امام حسین(ع) اصلاح امتش را توفیقی از جانب پروردگار می‌داند، گفت: امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه و مادامی که از بیعت کردن با یزید امتناع کرد، این آیه را خوانده‌اند: «فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا يَتَرَقَّبُ ۖ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»؛ همان آیه‌ای که حضرت موسی برای فرار از فرعونیان می‌خوانند، در واقع این آیه، مصداق دیگری از استناد آن حضرت به آیات قرآن کریم است.
در نهضت کربلا امام حسین(ع) با منافقان درگیر می‌شوند، گفت: خداوند در آیه 8 سوره جمعه می‌فرمایند: قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقيکُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلي‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»؛ موضوع مرگ و عناوین دیگر مثل شهادت به اندازه‌ای مهم است که خداوند این لفظ را در قرآن کریم دوبار به عنوان «یقین» یاد کرده است؛ یکی در آیه 99 سوره مبارکه حجر که فرموده‌اند: خداوند را عبادت کن تا یقین که همان مرگ است تو را فرا گیرد، و در جای دیگر آیه47 سوره مبارکه مدثر. در آیه43 سوره مدثر، جهنمیان اذعان می‌کنند که چهار عمل ما را جزو جهنمیان کرد؛ یکی اینکه نمازگزار نبودیم، دوم اینکه زکات واجب را نمی‌پرداختیم، سوم اینکه ما در مجالس باطل شرکت داشتیم و چهارم اینکه روز جزا و قیامت را تکذیب کردیم تا اینکه مرگ ما را فرا گرفت؛ در این قسمت از آیه مرگ با عنوان یقین یاد شده است.

یَسْأَلُونَکَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ وَمَا عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوَارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَکُمُ اللَّهُ فَکُلُوا مِمَّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ وَاذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهِ …»(۲۰)

از تو سؤال مى‏کنند چه چیزهایى براى آنها حلال شده است؟ بگو: آنچه پاکیزه است، براى شما حلال گردیده؛ و(نیز) صید حیوانات شکارى و سگ‏هاى تربیت یافته ….

در این آیه سخن از حلال بودن گوشت حیوانی است که توسط سگ شکاری صید شده است نه نجاست یا طهارت سگ. هرچند دلالت بر قابل استفاده بودن صیدی که توسط سگ شکاری انجام شده دارد و در روایات نیز آمده است که این صید را می توان پس از شستن محل تماس سگ استفاده کرد.

این سه آیه تنها مواردی بودند که در آن سخن از سگ به میان آمده، امّا در آن نه اشاره به طهارت سگ شده نه نجاست آن. حال که ثابت شد قرآن دلالتی بر نجاست و طهارت سگ ندارد، آیا می توان نتیجه گرفت که پس سگ نجس نیست؟؟؟؟

منطورم گاف دادن واضح فاحش غیر قابل اغماض این دو مورد هستش
بحثی هم از شرعی و غیر شرعی بودن اون قسمت پایتخت نشد انگشت هم نه سمت رحمت بود نه گوگوش و وثوقی
و نمیتونه هم این حکم صیغه غیر شرعی و هم اون کپی رایت سهوی بوده باشه

😂😂😂

توان اجرایی و فصل خطاب قدرت رهبر اینه قانونی که مجلس و شورا نگهبان به رای واحد نرسن
و بعد مجمع هم نتونه اختلاف رو حل کنه به رهبر ارجاع میشه
سیاست های کلی نظام توسط رهبر ابلاغ میشه اما تدوین قوانین لازم مطالعه و اجرا وطیفه مجلس و دولت هست
در مورد ریس جمهور تا عدم کفایتش با استیضاح و رای اکثریت مجلس چیزی که در مورد بنی صدر رخ داد تایید و سپس توسط ریس مجلس به شخص رهبر کتبا و مستند ابلاغ شه با توجه به رای وکلای منتخب مردم دیگر ریس جمهور کفایت نداره رهبر تنفیذ باطل می کنه مگر شرایط خیلی خاص و ویژه باشه
و یا اینکه جرم ریس جمعور و محاکمه ش توسط قوه قضاییه انجام شه
در مورد شورا نگهبان هم ۶ فقیه از طرف رهبر هست که صرفا برای نظارت بر اینه که قانونی خلاف شرع تصویب نشه
و در مورد صلاحیت نمایندگان هم در این دایره دخالت دارن نصف دیگر توسط نمایندگان مجلسی که ما انتخاب کردیم در شورا نگهبان انتخاب میشن نه رهبر و این ۶ نفر حقوقی از نظر حقوقی و قانونی مصوبات رو بررسی می کنن و کاندیداها را رد یا تایید صلاحیت

هوم ممنون