.
از گلیمت پـا فـراتر بـرده ای...یادش بخیر
آن اوایل آرزویـت لحـظه ای دیـدار بود

هر که در عشق مصمم شده و غرقِ جنون
چشـمِ او لحـظه ی دیــدار تمـاشـا دارد

یک لحـظه مــرا دیــد و گــذر کـرد ولیکن
عمریـست کــه طــوفانِ بلاخـیز بپـا کرد

مـن خـدایـی دارم که در مـهربانی بـی #نـظـیر است.
درمـوقـعه گناهانم #ستـار میشـود...
درموقعه توبه کردنم رحمان #میشود...
خـدایـا مـا کسـانـی هسـتیم کـه همـیـشه #گـناه مـی کنـیم ودـنبال بـرکـت #هستـیم.
خـدایا ما #بـد نیـسـتـیم لحـظـه فـرامـوشت می کـنیم وان #لحـظه گـناه مـی کنیم.
خدایـا بـه #خدایـت قسـم دوسـتت داریـم.

#زیبـــاتریــن-قســـم ســهـراب سپهـــری :

نه #تـــو میـمانی و نه #انـــدوه و نه هیـچ یک از #مــردم-ایـن-آبـــادی ...

به #حبـابـــ-نگــران-لـبــ-یـک-رود-قســـم ...

و به کوتـــاهی آن #لحـظه-شـــادی که گذشــت ...

#غــصـــــه هــم #میـــگــذرد ...

آنچنــانی که فقــط #خـــاطـــره-ای خــواهـد مانـــد ...

#لحظـــه-هــا-عـــریاننـــد ...

به #تــــن-لحظـــــه-خـــــود ...

جامــه #انــــــدوه مپوشـــان #هــــرگـــــز ...