اگــر روزی ...
محبـت کـردیـم بـی منـت ...
لـذت بـردیـم بـی گنـاه ...
بخشیـدیـم بـدون شـرط ...
آن روز واقعـا زنـدگـی کـرده‌ایـم ...

یِ پناهنـدهِ ترسیدهِ تنـهام امــّا
پشت مرزِ تــنِ تو تا به ابـد میمونـم♡

با تمـام مـداد رنگـی هـای دنـیا
بـه هـر زبـانی که بـدانی یـا نـدانی !
خـالی از هـر تشبیه و استعـاره و ایهـام …
تنهـا یکــ جملـه برایـت خـواهـم نوشت :
دوستت دارم بهترین رفیق دنیا...

سیدعلی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۰۱ نوشته:


خــطّ عـــذار یــار کـه بـگــــرفت مــــــاه ازو

خوش حلقه‌ایست لیک به درنیست راه ازو

خـــطّ عـِـذار همان موهای نرم و لطیفی ست که معمولن درعنفوان جوانی در گرداگرد چهره‌ {بناگوش ولب}پدیدار میگردد رویِ همچون ماهِ دلبر حافظ را پوشانده وگویی که آن رابه خسوف برده است . گرچه این خط ،حلقه‌ی زیبا ورویایی در اطراف چهره‌ ایجاد کرده وبه لطافت آن افزوده است ،لیکن افسوس که هر کس نظر بازی نموده وظرافت ولطافت آنرا دریابد ، دراین حلقه گرفتار شده و راهی برای گریزوخروج ازاین دایره یِ سحر انگیزنخواهد داشت وبه عبارتی در این دام باقی خواهد ماند. "بگرفت ماه " ازو ایهام دارد.ماهِ آسمان ازاین لطافت پدیدآمده در رخسار دلبر، شرمسار شده وحالت گرفتگی یاخسوف پیداکرده است....

روح ِ برخاسته از من ته ِ این كوچه بایست
بیش از ایـن دور شوی از بـدنـم می میرم

يک سبـد عشـق
يک دنيـا زیبـایی
يک آسمان لطف خداوند
یک لب خنـدان
یه خونه ی دل پر از صفا
آرزوی قلبی من برای شما

صبح قشنگتون دلنشین مهربونا

عشقهـایی کـه در آن بــوی خیـانت میدهد
تـا ابد محکـوم ِ تنهایی ، بـه هر دم میکشم

هرکجا قلبی شکست ما بی تفاوت رد شدیم
سینـه هـا را مـن بدون درد و مـاتم میکشم

من در این دنیا تمام مردمش را بی درنگ
بـا لبی خندان، خُـرامان سبز وخرم میکشم

میشود نقــاش دنیـا در غــزل سنگ صبور
ایـن جهان را مـن بـدون غصه وغـم میکشم

دلتنگ توام

در دل گله پشت گله سهم من از این عاشقی

آه دمـادم میـشود وقتــی کــه دلتنگ تـوام

در پیش چشم دیگران میخندم و در خلوتم
خنده ز لب کم میشود وقتی که دلتنگ توام

طرز نگاه و خنده ات در ذهن من هر روز وشب
بـدتـر مجسم میشود وقتی کـه دلتنگ توام

ای بیخبر از حال من این عاشقت سنگ صبور
با غصه همدم میشود وقتی که دلتنگ توام

طرز نگاه و خنده ات در ذهن من هر روز وشب
بـدتـر مجسم میشود وقتی کـه دلتنگ توام

عـالم نـدیـده است بـدینسان تـحقّــقی
در عرض یک غروب گلستان به یار عشق