اینجا سرزمین عجایب نیست ولی اگه صدقه رو تو سطل آشغال بندازی،زودتر به دست محتآجش میرسه!

به کوچکترین تلنگری بندند

اسم ات
یادت
مهرت

نقش نگاره های قلبم
محو نخواهد شد...

بودنت حتی
قهوه‌هاے تلخ ِ
اسپرسو را بھ
چالش ڪشید
دیگر تلخ نیستند
ترڪ ، اسپرسو ، گُلد
تمامشان با بودن تو
ڪافئین‌هایشان را باختند

در سکوت صدایی است
دلی بایدکه دریابد...

همیشه زمزمه کردم
تو را به جان و هنوز
چه شعرها
که بدهکارِ چشم هایِ توام ..

نباید به هر کسی
در زندگی خوشامد گفت.
بعبارتی،
طبق توصیه‌ی کنفوسیوس
خودتان را با کسانی که
به خوبی خودتان نیستند
درگیر نکنید...

محتاط باشیم
در سرزنش
و قضاوت کردن دیگران،
وقتی نه از دیروز او خبر داریم،
نه از فردای خودمان...

اگر وجود تو
خدمتی باشد
برای بسیاری از انسان‌ها،
زندگیت غنی‌تر خواهد بود.
لحظه‌ای که بخاطر
خدمت به ديگران زندگی کنی،‌
زندگیت بامعنی
و مهم می‌گردد...

می‌دانی،
بنای دوست داشتن
کسی را گذاشتن،
کار بزرگی است.
باید نیرو،
کنجکاوی و نابینایی داشت...

تعبیرِ من از دوست داشتن،
ماندن و پذیرفتن تفاوت هاست.
خواستن و گذشتن از کاستی هاست.
تعبیرِ من از دوست داشتن،
چیزی به وسعت زندگی ست.
عشق ورزیدنِ کسانی که
عاشقانه یادت میکنند،
دوست داشتنِ آنانی که
عاقلانه پای دوست داشتنشان میمانند.
تعبیرِ من از دوست داشتن،
چیزی همچون باور خوشبختی ست...

دریا باش؛
که اگر کسی
سنگ به سویت پرتاب کرد،
سنگ غرق شود،
نه تو متلاطم شوی...

حقیقت این است
که هر انسانی تو را
خواهد رنجاند.
فقط باید آنهایی را پیدا کنی
که ارزش این را داشته باشند
که به‌خاطرشان،
رنج بکشی.

آرزو می‌کنم
خنده‌ات تنها به عادتِ
مرسوم عکس گرفتن نبوده باشد
و تو خندیده باشی
در آن لحظه از ته دل
چرا که خنده‌‌ی تو
جهان را زیبا می‌کند!

این زندگی را نمی‌شود
به تعویق انداخت؛
باید همین حالا آن را زیست،
نمی‌شود به آخر هفته،
تعطیلات،
وقتی بچه‌ها خانه را
برای رفتن به کالج ترک کردند
و یا به سال‌های بعد از
بازنشستگی موکولش کرد...

بعضی وقت ها که تو شرایط سختی قرار می گیرید فکر می کنید که دفن شدید اما در واقع شما کاشته شدید...