ای که آغوشم بوَد منزلگه آرام تو!
تکه تکه از تنم باشد فدای نام تو!
هر چه قربانت شوم کافی نباشد ای عزیز
پس کجایی؟ از تنم جان رفت دریاب این مریض
هرچه گویم گرچه شیرین، گرچه نغز و دلنشین
لیک اما فاصله کوتَه نگردد این چنین
گرچه جایت در دلم هست و خیالت در سرم
جای خالی تنت حس میشود بر بسترم
شب بخیر ای ناز چشمانت شراب ناب من
مثل هرشب وعده دیدار ما در خواب من