آه ..



کاش می دانستم کدام خیابان عطرت کیسوانت را هنوز به یادگار دارد ..
یا اینطور باید در جواب مجهول بود جواب داد



#من-یه-سوالم-تو-واسم-جوابی

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم ، نرمیدم

یک حس خوب

محبت‌ومهربانی‌تزئین‌لحظه‌ها‌هستند،
برای‌مهربانی‌ومحبت‌جوابی‌جز "دوست‌داشتن" ندارم...!

ز اشک چشم نوشتم ، هزار نامه به سویت .
اما دریغ از جوابی

و عشق یعنی
غمی عمیق اما بسیار عزیز
آیا تو تا به حال
غمِ عزیزِ کسی بوده‌ای؟!

کسی که خوابه رو میشه بیدار کرد ولی کسی که خودشو زده به خواب نمیشه مگر خدا بیدارش میکنه ...
استاد اخلاق .
میگفت بر سر مساله ای که جوابی ندارند بحث نکن
همچنیین از جرو بحت بر سر عقاید و قوانین .احکام خود داری کنید .زیرا این بحث ها نتنها دردی را دوا نمیکند بلکه به هر دو طرف صدمه میزند . حال اگر کسی باعث ایجاد تفرقه یا جدای شود ..یکی دو بار به او هشدار بده ..بس از ان دیگر کاری با او نداشته باش.زیرا چنین شخصی منحرف شده و در گناه غوطه ور است .و خودش نیز این را میداند

سر کلاس امتحان
معلما یه سوالایی میدن که ما تاحالا ندیدیم
ما هم یه جوابی میدیم که تاحالا اونا ندیدن

🌼امام علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها

💛حضرت امیر وقتی می خواستند حضرت زهرا سلام الله علیها را صدا کنند می فرمودند:

💖نفسی لک الفدا (جان علی به فدایت)

💖حبیبتی زهرا بنت رسول الله

💖زهرا جان

و

💚جوابی که از حضرت زهرا سلام الله علیها می شنیدند:

💖روحی لک الفدا(روحم به فدایت علی)

💖ابوتراب

💖ابالحسن

💖علی جان

🌺زیبا صداکردن زن و مرد، بهترین شیوه برای ابراز محبت است.

🌸و نوعی شخصیت دادن به طرف مقابل است.

❣پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم

💕سه چیز است که محبت شخص را درباره دیگری خالص می کند.
یکی از آنها این است که طرف مقابل را به اسمی صدا بزند که وی می پسندد.

📕کافی، ج۲، ص۶۴۳
╰─┅─🍃🌸🍃─┅─╯

شرط است سعدیا که به میدان عشق دوست/ خود را به پیش تیر ملامت سپر کنی/
هنگامی که لیلی و مجنون ده ساله بودند روزی مجنون در مکتب خانه پشت سر لیلی نشسته بود، استاد سوالی را از لیلی پرسید لیلی جوابی نداد ، مجنون از پشت سر آهسته جواب را در گوش لیلی گفت اما لیلی هیچ نگفت، استاد دوباره سوال خود را پرسید و باز مجنون در گوش لیلی و باز لیلی هیچ نگفت و بعد از بار سوم استاد لیلی را خواند و چوب را بر پای لیلی بست و او را فلک کرد. لیلی گریه نکرد و هیچ نگفت.بعد از کلاس ، لیلی با پای کبود لنگ لنگ قدم بر می داشت که مجنون عصبانی دستش را بر بازوی لیلی زد و گفت دیوانه! مگر کر بودی که آنچه را به تو گفتم نشنیدی و یا لال که به استاد نگفتی؟ لیلی اشکش در آمد و دوید و رفت.استاد که شاهد این منظره بود پیش رفت و گوش مجنون را کشید و گفت لیلی نه کر بود و نه لال ، از عشقِ شنیدن دوباره ی صدای تو ، فلک را تحمل کرد و دم بر نیاورد اما از ضربه ی آهسته ی دست تو اشکش در آمد.من اگر او را به فلک بستم استادش بودم و حق تنبیه او را داشتم اما تو عشق او بودی و هیچ حقی برای سرزنش کردنش نداشتی...