باشه

گلایـه دکتر شریـعتی از خـدا و جـواب سهراب سپـهری

دکتر شریعتی:
خدایا کفر نمیگویم،
پریشانم،
چه میخواهی تو از جانم؟!
مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی.

خداوندا!
اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی
لباس فقر پوشی
غرورت را برای تکه نانی
به زیر پای نامردان بیاندازی
و شب آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خانه باز آیی
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!

خداوندا!
اگر در روز گرما خیز تابستان
تنت بر سایه ی دیوار بگشایی
لبت بر کاسه ی مسی قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرفتر
عمارتهای مرمرین بینی
و اعصابت برای سکه ای این سو و آن سو در روان باشد
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!

خداوندا!
اگر روزی بشر گردی
ز حال بندگانت با خبر گردی
پشیمان میشوی از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت.

خداوندا تو مسئولی.
خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است،
چه رنجی میکشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است …

و این هم جواب سهراب سپهری از زبان خدا

منم زیبا
که زیبا بنده ام را دوست میدارم
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود
تو غیر از من چه میجویی؟
تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟
تو راه بندگی طی کن عزیز من، خدایی خوب میدانم
تو دعوت کن مرا با خود به اشکی، یا خدایی میهمانم کن
که من چشمان اشک آلوده ات را دوست میدارم
طلب کن خالق خود را، بجو ما را تو خواهی یافت
که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که
وصل عاشق و معشوق هم، آهسته میگویم، خدایی عالمی دارد
تویی زیباتر از خورشید زیبایم، تویی والاترین مهمان دنیایم
که دنیا بی تو چیزی چون تو را کم داشت
وقتی تو را من آفریدم بر خودم احسنت میگفتم
مگر آیا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟
هزاران توبه ات را گرچه بشکستی؛ ببینم من تو را از درگهم راندم؟
که میترساندت از من؟ رها کن آن خدای دور؟!
آن نامهربان معبود. آن مخلوق خود را
این منم پروردگار مهربانت
خالقت
اینک صدایم کن مرا.



با قطره ی اشکی
به پیش آور دو دست خالی خود را
با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم
غریب این زمین خاکی ام. آیا عزیزم حاجتی داری؟
بگو جز من کس دیگر نمیفهمد
به نجوایی صدایم کن.

بدان آغوش من باز است
قسم بر عاشقان پاک با ایمان
قسم بر اسبهای خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات آوردم
قسم بر عصر روشن، تکیه کن بر من
قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد
برای درک آغوشم، شروع کن، یک قدم با تو
تمام گامهای مانده اش با من
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان،
رهایت من نخواهم کرد.

اگر شما به دنبال الگویی برای موفقیت در زندگی می‌گردید، چه کسی بهتر از بیل گیتس؟ شرکتی که او تاسیس کرد یک صنعت جدید و کامل را به وجود آورد. او با دارایی تقریبا ۸۰ میلیارد دلار، ثروتمندترین مرد جهان است. فعالیت‌های بشردوستانه‌اش به همه جا می‌رسد و دنیا را به مکان بهتری تبدیل می‌کند. البته که به رویایش هم دست یافت: یک کامپیوتر دسکتاپ روی همه‌ی میزها. اما چه خصلت‌هایی به موفقیت گیتس کمک کرد؟ در ادامه‌ می‌توانید با تعدادی از مهم‌ترین عادت‌ها و رویکردهای بیل گیتس که به موفقیت‌اش کمک کردند، آشنا شوید.

‌

۱. نه گفتن

این نصیحتی است که بیل گیتس از وارن بافت دریافت کرد و به شدت به درد هر کسی می‌خورد، فرقی هم نمی‌کند که پول‌دار و موفق باشید یا نباشید. همیشه بر سر راهتان با فرصت‌ها یا کارهایی برای انجام دادن مواجه خواهید شد. در این دنیای شلوغ و پرهیاهو اینکه بدانید چگونه و چه زمانی به پروژه‌های مختلف، رویدادهای اجتماعی و دیگر درخواست‌هایی که از شما وقت می‌گیرند نه بگویید یک مهارت مهم است که باید کسب کنید. نه گفتن به شما این فرصت را می‌دهد که تشخیص دهید چه امری واقعا مهم است و بر همان تمرکز کنید.

‌

۲. استقبال از انتقاد

گیتس توصیه می‌کند که “از اخبار بد استقبال کن و یاد بگیر که چه چیزی نیاز به بهبود دارد.” گرچه گوش دادن به کسی که به شما می‌گوید خراب‌کاری کرده‌اید، هیچ‌وقت خوشایند نیست، اما بدون بازخورد هم پروسه‌ی یادگیری و رشد شما کندتر می‌شود. گوش دادن به انتقاد می‌تواند به شما چشم‌انداز جدید دهد. البته که بعضی از انتقادها مفید نیستند و شما باید خودتان انتقاد سازنده را تشخیص دهید.

‌

۳. خوش‌بینی

خوش‌بین بودن در این دنیا کار سختی است. اما بدون خوش‌بینی هیچ‌کس نمی‌تواند یک شرکت تاسیس کند، برای ایده‌ی جدیدی سرمایه‌گذاری کند یا محصول جدیدی را وارد بازار کند. بیل گیتس ارزش خوش‌بینی را می‌داند، چرا که در کارش به برخی از ناراحت‌کننده‌ترین مشکلات جهان مثل قاچاق انسان، گرسنگی، فقر می‌پردازد. او در یکی از سخنرانی‌هایش در دانشگاه استنفورد گفته: “خوش‌بینی اغلب با امید کاذب اشتباه گرفته می‌شود. اما ناامیدی کاذب هم وجود دارد.”

‌

۴. عدم ترس از شکست

بیل گیتس در کتاب The Road Ahead نوشته: “موفقیت معلم خوبی نیست، باعث می‌شود انسان‌های باهوش فکر کنند که هیچ‌وقت شکست نمی‌خورند.” ممکن است محصول موفق امروز، فردا کنار گذاشته شود. این اتفاق می‌تواند برای کامپیوترهای شخصی دسکتاپ و سیستم عامل ویندوز هم بیفتد.

شاید شما از موفقیت بیشتر لذت ببرید. اما در واقع شکست است که به شما بهتر از هر چیزی درس می‌دهد و فرصت رشد و ترقی را می‌دهد. دفعه‌ی بعد که شکست می‌خورید، این نکته را در نظر داشته باشید.

‌

۵. توانایی تمرکز بر هدف

در یک نامه‌ی سالانه از طرف بنیاد بیل و ملیندا گیتس، گیتس درس‌هایی از تاریخچه‌ی ماشین بخار ارایه داد. او نوشت: “اگر شما هدف مشخصی را برای خود تعیین کنید و به سمت آن پیش بروید، می‌توانید به پیشرفت فوق‌العاده‌ای دست یابید.” او در ادامه گفت که پیدا کردن هدف درست و راه مناسب برای پیش رفتن و رسیدن به آن سخت‌تر از چیزی است که فکرش را می‌کنید.

‌

انتنت کوجا میره؟