یافتن پست: #خورشید
حضرت@دوست
من از این مردم خو کرده با تاخیر می ترسم
از آن فردای وهم آلود از تقدیر می ترسم
من از بی مهری آیینه با تصویر می ترسم
تمام راه ها بر جاده ی آسودگی ختم اند
از آن پایی که خواهد رفت در زنجیر می ترسم
تب خورشید را از من مگیر ای ابر هر جایی
مسلمانم ولی از سایه ی تکفیر می ترسم
میان ماندن و رفتن اسیر دست تردیدم
عنانم دست تو ای دل که از تدبیر می ترسم
کدامین چشمها برجاده ی موعود خواهد ماند
من از این مردم خو کرده با تاخیر می ترسم
از آن فردای وهم آلود از تقدیر می ترسم
من از بی مهری آیینه با تصویر می ترسم
تمام راه ها بر جاده ی آسودگی ختم اند
از آن پایی که خواهد رفت در زنجیر می ترسم
تب خورشید را از من مگیر ای ابر هر جایی
مسلمانم ولی از سایه ی تکفیر می ترسم
میان ماندن و رفتن اسیر دست تردیدم
عنانم دست تو ای دل که از تدبیر می ترسم
کدامین چشمها برجاده ی موعود خواهد ماند
من از این مردم خو کرده با تاخیر می ترسم
حضرت@دوست
تقدیم به تو ..خزان بهار من
هیچ‌کس هست که با
قطره‌ی باران امشب
همسرایی کند و روشنی گل‌ها را
بستاید تا صبح
که برآید خورشید؟
هیچ‌کس هست که با
قطره‌ی باران امشب
همسرایی کند و روشنی گل‌ها را
بستاید تا صبح
که برآید خورشید؟
·
امروز که بارونی بود ماهم ندیدیم
خانوم اِچ
🌖آخرین کسوف سال 1401 فردا سوم آبان در مناطق مختلف جهان رخ می دهد که این پدیده نجومی کارشناسان توصیه می کنند شهروندان به هیچ عنوان با چشم غیر مسلح، کسوف را رصد نکنند .
📿خواندن نماز آیات در زمان گرفتن خورشید واجب می شود.
📿خواندن نماز آیات در زمان گرفتن خورشید واجب می شود.
حضرت@دوست
چه خطا رفت
پرتو روی تو بر باده گلفام افتاد
باده شد آتش ازان پرتو و در جام افتاد
آستین کرمت دید ز ساعد پر سیم
عاشق خام طمع در طمع خام افتاد
طبل خوبی چه زند پیش تو خورشید آخر
طشت رسوایی او خواهد ازین بام افتاد
نیست آیین لب لعل تو جز کام دهی
همه ناکامی من زین دل خودکام افتاد
دلق صد پاره و سجاده صد رنگ به دوش
چون دل خاص و تنش بر صفت عام افتاد
نام جامی که بلند از تو شد ای باده فروش
چه خطا رفت که از دفتر انعام افتاد
پرتو روی تو بر باده گلفام افتاد
باده شد آتش ازان پرتو و در جام افتاد
آستین کرمت دید ز ساعد پر سیم
عاشق خام طمع در طمع خام افتاد
طبل خوبی چه زند پیش تو خورشید آخر
طشت رسوایی او خواهد ازین بام افتاد
نیست آیین لب لعل تو جز کام دهی
همه ناکامی من زین دل خودکام افتاد
دلق صد پاره و سجاده صد رنگ به دوش
چون دل خاص و تنش بر صفت عام افتاد
نام جامی که بلند از تو شد ای باده فروش
چه خطا رفت که از دفتر انعام افتاد
