ادامه...

یه مدیر کاروان فوق العااااااااااااده مهربان و با تجربه داشتیم:)که خانمشم اومده بود.
نظامی بازنشسته بود.با بچه ها بچه بود با بزرگا بزرگ:)
اینم بگم که کوچکترین(خواهرم)عضو کاروان و مسن ترینش(مامان بزرگم)هم برا ما بود
اون مداحمونم که چسبیده بود به بابام...دیگه اونم عضوی از خانواده ما شد انگار هر کاری چیزی داشت به ما میگفت
یهو میگفت آقا سید یه چای لطفا
تو راه چند بار مداحی کردن:)که عاااااااااالی بود
اون مشاور مدرسم که میگفتم اومدن...همسرشون هم مداحی میکردن هم به موقش میخندوندناونم جالب بود

تو راه مدیر کاروان توضیح میداد برامون از اونور مرز..که چجوریه و چیکارا باید انجام بدیم چیکارا نباید انجام بدیم...


ادامش بمونه برا شب وقتی که رسیدیم مهران تعریف میکنم

سلام دوستای خوبم:)خوبید؟

تصمیم دارم از خاطرات کربلا-نجف که رفتم بگم:)
از حس و حالش...
کیا رفتن تاحالا؟؟

روز جمعه 95/4/25
امروز دوشنبه 97/4/25

دوسال پیش تو یه همچین روزی این لحظه تو راه کربلا بودیم:)صبح حدودا ساعت 10:30حرکت کردیم...
صبح که کل فامیلا و دوست آشناها برا خداحافظی خونمون بودن...موقع خداحافظی همه بغض کرده بودیم...حلالیت میگرفتیم...رفتیم اون محلی که قرار بود همه جمع شیم اونجا...دیدم عه مشاور مدرسمون هم با خانواده اش میان:)مداح کاروانمونم یکی از دوستای بابام بود که خانمش مارو دید گفت خب خداروشکر که شما هستین
خلاصه ماشین رسیدو برا بار آخر خداحافظیارو کردیم و حرکت کردیم به سمت همدان...
تو همدان یه رستورانی هست که اکثر کاروانای کربلا اونجا برا ناهار شام و نماز واستراحتشون وا میستن...
رسیدیم همدان برا ناهار و نماز...
بعدش حرکت کردیم سمت استان کرمانشاه...بااتوبوس هم میرفتیم...من اولش بی حس بودمانگار میرفتم یه سفر معمولی و فکر میکردم خسته کننده میخواد بشه راه با اتوبوس...ولی اصلا اینطور نبود،خستگی نداشت:)شیرین بود:)
دوستای جدید پیدا کرده بودیم:)
ادامش پست بعدی