غم که می‌آید در و دیوار، شاعر می‌شود

در تو زندانی‌ترین رفتار شاعر می‌شود



می‌نشینی چند تمرین ریاضی حل کنی

خط‌کش و نقاله و پرگار، شاعر می‌شود



تا چه حد این حرف‌ها را می‌توانی حس کنی؟

حس کنی دارد دلم بسیار شاعر می‌شود



تا زمانی با توام انگار شاعر نیستم

از تو تا دورم دلم انگار شاعر می‌شود



باز می‌پرسی: چه‌طور این‌گونه شاعر شد دلت؟

"تـــ♥ـــو" دلــت را جــای مــن بــگــذار #شــاعــر مــیــشــود



گرچه می‌دانم نمی‌دانی چه دارم می‌کشم

از تو می‌گوید دلم هر بار شاعر می‌شود



نجمه زارع

غم که می‌آید در و دیوار، شاعر می‌شود

در تو زندانی‌ترین رفتار شاعر می‌شود



می‌نشینی چند تمرین ریاضی حل کنی

خط‌کش و نقاله و پرگار، شاعر می‌شود



تا چه حد این حرف‌ها را می‌توانی حس کنی؟

حس کنی دارد دلم بسیار شاعر می‌شود



تا زمانی با توام انگار شاعر نیستم

از تو تا دورم دلم انگار شاعر می‌شود



باز می‌پرسی: چه‌طور این‌گونه شاعر شد دلت؟

"تـــ♥ـــو" دلــت را جــای مــن بــگــذار #شــاعــر مــیــشــود



گرچه می‌دانم نمی‌دانی چه دارم می‌کشم

از تو می‌گوید دلم هر بار شاعر می‌شود



نجمه زارع

خسـته ای سـر در گریـبـانم ، نمی پرسی چرا ؟
روز و شب دلتنگ و حیرانم، نمی پرسی چرا ؟

خنده ی خـشکـی برایـم مـانـد و چـشمـان تـری
داسـتــانـی رو بــه پـایـانـم ، نمی پرسی چرا ؟

لـطــف چـنــدانی نـدارد حـکــم رانـی بــر دلــم
شـهـری از بـنـیــاد ویـرانـم ، نمی پرسی چرا ؟

خـرمـنـی انـدوخـتــم از طــاعـت امـا بـاد بــرد
از تـبــار شـیـخ صـنـعـانـم ، نمـی پرسی چرا ؟

عاشقـی، جـز بـاده ی انـدوه در جـامـم نـکـــرد
من از این مستی پشیمـانم، نمی پرسی چرا ؟

سینه ام آکنده از دردی است طاقت سوز و من
بـی سبـب در بـنـد درمـانـم ، نمی پرسی چرا ؟

بـرگ و بارم کـو ؟ بهـارم کـو ؟ از این بیـدادهـا
سـرکشی در مـرز عصیـانـم ، نمی پرسی چرا ؟

شور شادی از غـزل هـایم به یغـمـا رفتـه است
شــاعــر شـعــر پـریـشـانـم ، نمـی پرسی چرا ؟