‌ آقاجان یاحسین؛

اے ڪاش حرم بودم و سرگرم زیارت...
مُردم بہ خدا زین همہ ای ڪاش وٓ ای ڪاش...
خستہ شدہ ام از همہ ے عالم و آدم...
ارباب تو یڪ لحظہ بیا مونس من باش...

السلام علیڪ یا قتیل العبرات

گفتم غزلی در خور نامت بنویسم
اندازه ی وسعم ز مقامت بنویسم

ای  محشر امروز چه تشبیه بیارم
از قد تو فردای قیامت بنویسم

من قطره ام از عهده ی من بر نمی آید
از حضرت دریای کرامت بنویسم

لطف تو مرا پشت در خانه ات آورد
تا اینکه علیکم به سلامت بنویسم

شان تو نگنجید و از این قاب در آمد
دیدم که غزل مثنوی از آب در آمد

من ایل و تبارم سر این سفره نشستند
جمع کس و کارم سر این سفره نشستند

در باغ نگاه تو من کال رسیدم
پر سوخته بودم به پر و بال رسیدم

هم رنگ نگاه تو شده دامن دریا
آئینه زده ریسه به پیراهن دریا

اول نوه ی دختری خلق عظیمی
تو جلوه ی پیغمبری خلق عظیمی

مدیون تو هستند همه مردم عالم
نان عمل توست سر سفره ی آدم

مضمون سخاوت ز تو الهام گرفته
از صندوق قرض الحسنت وام گرفته

حرف کرَم تو همه جا ورد زبان است
چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است
صابر خراسانی

اَلا نهاده به راهت زمانه چشم امید
اَلا گرفته به سویت وجود، دست دعا

اَلا به باغ خزان زمین نسیم بهار
اَلا به شام سیاه زمان طلوع صبا

اَلا به یاد تو زهرا به ذکر یا ولدی
اَلا زهجر تو دین در نوای یا ابتا

اَلا جهان همه در ظلمت و تو برق امید
اَلا بشر همه لب تشنه و تو آب بقا

سحاب رحمت! حق در کویر تشنه ببار
بشیر شادی ما در محیط غصّه بیا

بیا که بی تو دوا بدتر است از هر درد
بیا که با تو بود درد خوب تر زدوا

بیا که عالمیانند مرده و تو مسیح
بیا که آدمیانند برّه تو موسی

بیا که روح شده تشنه و تو خضر حیات
بیا که عمر، بود فانی و تو آب بقا

بیا که دهر پر از فتنه و توئی مصلح
بیا که خلق شده گمره و تو راهنما

بیا که از همۀ ما به پای توست جبین
بیا که از طرف حق به دست توست لوا

محیط فتنه و آشوب و درد و محنت و غم
زمان آتش و خون است و ظلم و جور و جفا

هر آن که دم زند از حقّ کشند نا حقش
هر آن که دست در آرد درافکنند زپا

چو گشته نقش به خاک زمین شده است شرف
چو مرده، دفن به گور سیاه گشته حیا

زغرب گویم، گرگ درنده را ماند
که چنگ برده به قصد هلاک ملت ها

زشرق گویم مار خ

ارباب زاده ای كه خود ارباب عالم است

در چهره اش جمال پیمبر مجسم است

نور است نور محض ز جنس پیامبر

هر چه بگویم از منش و منطقش كم است

نامش علی نهاده به كوری دشمنان

ارباب ما حسین كه ارباب عالم است


میلادحضرت علی اکبر،
جوان کربلا مبارک

حسین جانمـ

چه حس و حال قشنگیست بین آن دو حرم
مرا بیـار و مـرا باز تا حـــــرم ببرم

که بوی سیب شما میرسد به داد دلم
و مست می کندم تا که می خورد به سرم

سری که بین دو گنبد مردد است آقا
دمی که بین دو گنبد اسیر و در بدرم

چه خوب می شود امسال #نیمه_شعبان
به خانواده بگویم که عازم سفرم

میان جمله ی زوّار خود صدایم کن
نگو که جای نداریم ، من که یک نفرم !!

#نیمه_شعبان
#کربلا

‌ از سر عادت و تکرار نوشتیم بیـا
اصلا انگار به اجبار نوشتیم بیـا

تو زما بندگی و ترک گنه میخواهے
با همیـن قلـبِ گنهکار نوشتیم بیـا

کوفیـان را همه محکوم نمودیـم،ولے
مثـل آن قوم جفاکار نوشتیـم بیـا

از سرصدق نخواندیـم تو را یک دفعه
در عوض یکصد و ده بار نوشتیـم بیـا

شهرمان پرشده از بوی گناه و ماهـم
سر هر کوچه و بازار نوشتیم بیـا

غافل از آه یتیمـان چقدر آسـوده
شکم سیر شب تار نوشتیم بیـا

عوض خانه ی ماها به بیابان رفتے
شدی از قوم ، دل آزار... نوشتیم بیـا

دردِ دین نیست دگر... درد گرانے داریم
دل سپردیـم به اغیار نوشتیم بیـا

نام تو برلب و دل جای دگر می گردد
نشـده طالب دیدار نوشتیم بیـا

آه مظلوم شنیدیـم "به ماچه " گفتیـم...
جای یاری تو بسیار نوشتیم بیـا

دلمان بنده ی دنیا شده و بیماریـم...
با همین حال اسفبار نوشتیم بیـا

❣ #شب_جمعه

شب جمعه است...هوایت نکنم می میرم
یادی از صحن و سرایت نکنم می میرم

ناله و شکوه حرام است بر عشاق ولی
از فراق تو شکایت نکنم می میرم

سجده بر خاک شما سیره ی هر معصومی است
سجده بر تربت پایت نکنم می میرم

دوریت درد من و نام تو درمان من است
تا خود صبح صدایت نکنم می میرم

به دعا کردن تو نوکر این خانه شدم
هر سحر، شکرِ دعایت نکنم می میرم

"وضع من را به خـدا روضه ی تو سامان داد
من اگر گــریه برایـت نکنـم می میرم"

جان ناقابل من کاش فدای تو شود
اگر این جان به فدایت نکنم... می میرم!

شعرهایم همگی درد فراق است... ببخش
صحبت از کرب و بلایت نکنم می میرم

"حسین جان "


دوباره مثل همیشه خجالتم دادی...
برای عرض ارادت لیاقتم دادی...

تعجبم توکجا این حقیرساده کجا...
همیشه گفته ام آقا تو عزتم دادی...

همین که خط نکشیدی به نام من ممنون...
چه شدکه این همه شوق ارادتم دادی ...

وفا ندیده ای ازمن قبول اما ...
خودت به رحمت شاهانه عادتم دادی...

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام

میلاد پربرکت امام حسین (ع) برعاشقان آن حضرت تبریک و تهنیت باد.

جمعه احوال عجيبي دارد
هر كس از عشق نصيبي دارد

در دلم حس غريبي جاري است
و جهان منتظر بيداري است

جمعه، با نام تو آغاز شود
يابن ياسين همه جا ساز شود

جمعه يعني غزل ناب حضور
جمعه ميعاد گه سبز حضور

جمعه هر ثانيه اش يكسال است
جمعه از دلهره مالامال است...

ابر چشمان همه باراني است
عشق در مرحله پاياني است

كاش اين مرحله هم سر مي شد
چشم ناقابل ما تر مي شد...

اللهم عجل لولیک الفرج

کبوترانه به سوی تو می پرم امشب
هوای عشق تو افتاده در سرم امشب

ندیده ام حرم ات را به خواب هم حتّی...
به بزم عاشقی ات ره نمی برم امشب

#وحیده_افضلی
#شهادت_تسلیت

در سر هوسی نیست به جز کرب و بلایت

ای جان به فدای حرم و صحن و سرایت

آن پرچم سرخی که برافراشته ای تو

آتش زده هر دل که شده عاشق و زارت

گر چه آلوده تن و نامه سیاه آمده ام

 کن عنایت که به امید نگاه آمده ام

 حرمت کعبۀ عشق و نگهت چشم خدا

 به طواف حرمت غرق گناه آمده ام

 خسته از سرکشیِ نفس ز حق بی خبرم

 شب ظلمانی ام و در پی ماه آمده ام

 نکند روی بگردانی و راهم ندهی

 که به امید نگاه، این همه راه آمده ام

 همه ی حاجت من دیدن رخسار شماست

 " من بدین در، نه پیِ حشمت و جاه آمده ام "

 همه ی هستی من اشک غم کرببلاست

 زان سبب محضرتان جامه سیاه آمده ام

 کربلا، کرب و بلا در دل ما ساخته است

 کز غمش با شرر و شعلۀ آه آمده ام

  ‌ سـلام مولای مهربـانم.

دلـم در هوای نبودنتـان بی صبرانه می تپـد ...

غـمِ نبودنتان یک جاهایے بیشتر امانم را می بُرَد.

درست همان زمان که می خواهـم پـایِ قولـم به شما بمـانم.

همـان زمـان که در دو راهیِ گنـاه کردن و چشیـدنِ لذتِ آنیِ اش
و لبخـندِ پرمهرت باید یکی را انتخاب کنـم!

همـین زمانهاسـت که دلـم بیشتـر از دنیـای پر از گنـاه می گیرد.

کمکـم کن اگر مسیـرم درست است پوزخنـدِ دیگران ذره ای تکانم ندهـد.

لبخـند پدرانه تان را با هیچ چیز عوض نخـواهم کرد.

من گناه میکنم وتو جورش را می کشی...

السلام علیک یاحضرت بقیة الله (عج)

شعراز: شهروزافشارسوکهریزی(زنجانی)


سالهادرهوس آن مه سیمای تو هستیم

ما مشتریان رخ زیبای تو
هستیم

ازپرده برون آیی اگر،خودببینی

بایوسف مصری به تماشای تو
هستیم

صدپیروجوان داده شهیددر ره عشقت

مانسل به نسل عاشق وشیدای تو
هستیم

ای منتظرءواقعی ای یوسف زهرا

عمری منتظرء باگرو امای تو هستیم

سوزد دل ما ازغم توهمچوتنوری

چون سوخته دلان ازغم عظمای تو هستیم

جمعه نه فقط،یادتوهستیم همه ایام

پیوسته زرب ذکر تمنای تو هستیم

درزمره خوبان اگرجای نداریم

لیک مفتخریم تحت تولای تو هستیم

افشاری چنین باقلم خویش نویسد

ماخادم آن درگه والای تو هستیم