24 - [بنی اسرائیل] گفتند: ای موسی! تا وقتی که آنها در آن [سرزمین] هستند ما هرگز پای در آن ننهیم، پس تو و پروردگارت بروید و بجنگید که ما همین جا نشسته‌ایم 25 - [موسی] گفت: پروردگارا! من جز اختیار خود و برادر خویش را ندارم پس میان ما و این قوم نافرمان جدایی افکن 26 - [خدا] فرمود: این سرزمین [مقدس] تا چهل سال بر آنها ممنوع شد آنها در این بیابان‌ها سرگردان خواهند ماند پس تو بر این قوم نافرمان اندوه مخور 27 - و داستان دو فرزند آدم را به حق [به عنوان یک واقعه] بر آنها بخوان، آن‌گاه که قربانی پیش بردند پس، از یکی پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته نشد [قابیل] گفت: حتما تو را خواهم کشت [هابیل] گفت: خدا فقط از پرهیزکاران می‌پذیرد 28 - اگر تو برای کشتن من دست دراز کنی، من هرگز به قتل تو دست نمی‌گشایم، همانا من از پروردگار عالمیان می‌ترسم 29 - من می‌خواهم تو بار گناه من و گناه خودت را بر دوش‌کشی تا از دوزخیان گردی، و سزای ستمکاران همین است 30 - پس نفس [سرکش او کم‌کم] وی را به قتل برادرش ترغیب کرد و او را کشت و از زیانکاران گردید 31 - سپس خداوند زاغی را برانگیخت که زمین را [به جستجو] می‌کاوید، تا به او نشان دهد که چگونه جسد برادرش را پنهان کند [قابیل] گفت: وای بر من! آیا عاجز بودم از این که مثل این زاغ باشم تا جسد برادرم را پنهان کنم!! آن‌گاه از پشیمانان گشت
24 - [بنی اسرائیل] گفتند: ای موسی! تا وقتی که آنها در آن [سرزمین] هستند ما هرگز پای در آن ننهیم، پس تو و پروردگارت بروید و بجنگید که ما همین جا نشسته‌ایم
25 - [موسی] گفت: پروردگارا! من جز اختیار خود و برادر خویش را ندارم پس میان ما و این قوم نافرمان جدایی افکن
26 - [خدا] فرمود: این سرزمین [مقدس] تا چهل سال بر آنها ممنوع شد آنها در این بیابان‌ها سرگردان خواهند ماند پس تو بر این قوم نافرمان اندوه مخور
27 - و داستان دو فرزند آدم را به حق [به عنوان یک واقعه] بر آنها بخوان، آن‌گاه که قربانی پیش بردند پس، از یکی پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته نشد [قابیل] گفت: حتما تو را خواهم کشت [هابیل] گفت: خدا فقط از پرهیزکاران می‌پذیرد
28 - اگر تو برای کشتن من دست دراز کنی، من هرگز به قتل تو دست نمی‌گشایم، همانا من از پروردگار عالمیان می‌ترسم
29 - من می‌خواهم تو بار گناه من و گناه خودت را بر دوش‌کشی تا از دوزخیان گردی، و سزای ستمکاران همین است
30 - پس نفس [سرکش او کم‌کم] وی را به قتل برادرش ترغیب کرد و او را کشت و از زیانکاران گردید
31 - سپس خداوند زاغی را برانگیخت که زمین را [به جستجو] می‌کاوید، تا به او نشان دهد که چگونه جسد برادرش را پنهان کند [قابیل] گفت: وای بر من! آیا عاجز بودم از این که مثل این زاغ باشم تا جسد برادرم را پنهان کنم!! آن‌گاه از پشیمانان گشت