آدمها دائما به دنبال کسی میگردند که درکشان کند؛ حرفهای ناگفته را بخواند و تماما بفهمتشان؛ ولی شاید واقعیت این است که هیچکس نمیتواند کنار چنین شخصی دوام بیاورد. زیرا ترس و احساس خطر از باز شدن صندوقچهی هرکس، لذتِ درک شدن را سلب خواهد کرد. افراد تا وقتی که دست نیافتنی و ناشناخته باقی بمانند میتوانند هر طور که دوست دارند خودشان را تعریف و نشان دهند ولی اگر حقیقتشان برای کسی نمایان شود دیگر راهی نمیماند غیر از آن که "خودشان" باشند و همانطور نیز بمانند و این عذاب آور است.
کسی چه میداند «شاید» همه آدمها چیزی در وجودشان دارند که دوستش نداشته باشند.
#حانیه_ابوسبا
☘️
🙂