مولوی می گوید:مثل مرد،آب است و مثل زن ،آتش.
اگر حایل از میان آب و آتش بر داشته شود. آب بر آتش غلبه می کند وآن را خاموش می سازد.
اما اگر حایل و حاجبی میان آن دو برقرار گردد،مثل اینکه آب را در دیگی قرار دهند و آتش برابر آن دیگ روشن کنند.
آن وقت است که آتش،آب را تحت تاثیر خود قرار می دهد.
اندک اندک گرم می کند و احیانا جوشش و غلیان در او بوجود می آورد.
تا آنجا که سراسر وجود او را تبدیل به بخار می سازد.
عزیز دردانهی خدا، خوشنود باش که تو خود سازنده ی این حایلی.