نمی بخشمت به خاطر تمام خنده هایی که از صورتم گرفتی،
به خاطر تمام غم هایی که بر صورتم نشاندی،
نمی بخشمت به خاطر دلی که برایم شکستی،
به خاطر احساسی که برایم پر پر کردی،

چه کسی برای عشق ما شعر اتل متل خواند !
که پایت را به این راحتی از زندگیم ورچیدی ؟

همه مزه های دنیا را چشیده ام
حتی تنهایی
عاشقی
بی وفایی…
فقط مزه ی “ماندن یار” ماند
که مزه مزه کردنش
به دلم ماند…
آخ…
آخ که به یاد یارم
دلم برای بودنش
آب افتاد…

حـس خیـلی بدیــه که شــب موقــع خواب گوشیــتو بـــدون داشـــتن حتـی یـه پیغــام سایلنـــت کنــی! بعــد زیــر لحـــاف آروم به خــــودت بـگی: خــــودم... شــــــب بـخیـــر...

واقعا حس بدیه یهو ببینی از کجا به کجا رسیدی...!

چه حس بدیه

جای یک نفر

تو زندگیت همیشه خالی باشه

و تو به اندازه تمام رفتن‌ها

و تمام خداحافظی‌های دنیا

بی همسفرترین خسته دنیا

باشی...

بدترین حس دنیارو وقتی داری

که هم از خاطراتت متنفری

هم نمی‌خوای فراموششون کنی

خیلی حس بدیه

که انگار همه دارن تحملت می‌کنن

در امتداد هر شب

من هستم و تمامت تنهایی

با خویشتن نشستن

در خویشتن شکستن

حتی یک نفر را نداشتم

که با او درد و دل کنم

کسی باشد که به او بگویم دوستش دارم!

می ‌فهمی؟

می ‌دانی عشق یعنی چه؟

خیال نمی ‌کنم بفهمی!

هیچکس نمی ‌داند

من چه حالی دارم، هیچکس …

دلم از تنهایی می ‌پوسید

و دردهای ناگفتنی توی دلم تلمبار می‌ شد

آدم عاشق باشد و نتواند به کسی بگوید

غم ‌انگیز نیست؟

باید جای من باشی تا بفهمی

وقتی باران می ‌بارد

تنهایی پشت یک پنجره

چقدر عمیق می ‌شود!