به قول مهراب
« منو از آرامشم کشوندی تا جنگ ذاتی...»
wolf
دلم برای آدم های تنها می سوزد ...
آن دسته آدم هایی که برای خودشان آنقدر ارزش قائلند که هرکسی را لایقِ همنشینی نمی دانند ...
همان هایی که حریمشان ، حرمت دارد ...
دلم برای بغض هایِ بی مخاطبشان می گیرد ...
دلم برای لبخند و شیطنت های تبعید شده شان می سوزد ...
این آدم ها اشتباه نکرده اند ...
لیاقتشان هم تنهایی نیست ... !
ما گناهکاریم ...
نباید جوری می شدیم که تنهایی را
به حضورِ ما ترجیح دهند ...
ما ۳ ساله و خورده دوستیم کی برنامه نویس شد که ما نفهمیدیم
از داداشت بپرس میگه
پرسیدم گف که برنامه نویس نیست
نیست دیگه میگم
@lost یکم برنامه نویسی بلده
آره با ایشون اشتباه گرفتم درسته