زمونه ی بدی شده!
حتی با افزودنی های غیرمـجاز هم
اعتباری بــه ماندگاری بعضی دوستی ها نیسـت

گفتی زسرت فکر مرا بیرون کن!
جانا ، سرم از فکر تو خالیست …
دلم را چه کنم؟

به بعضی ها حتی فحش هم نباید داد
باید خندید و رد شد

هر چه مغرورتر باشی
تشنه ترند برای با تو بودن
و هرچه دست نیافتنی باشی
بیشتر به دنبالت می آیند؛
امان از روزی که غروری نداشته باشی
و بی ریا به آنها محبت کنی
آن وقت تو را هیچ وقت نمی بینند؛
سادهـ از کنارت عبور می کنند …

حواست را جمع کن و ببین وقتی برنده میشی که واست دست نمیزنه

یار با ما بی‌وفایی می‌کند
بی‌گناه از من جدایی می‌کند

شمع جانم را بکشت آن بی‌وفا
جای دیگر روشنایی می‌کند

سعدی شیرین سخن در راه عشق
از لبش بوسی گدایی می‌کند

یه آدم هایی ناراحتمون میکنن که ما رومون نمیشه از دستشون ناراحت بشیم

برای یک روز هم که شده دنبال چیزهایی که نداری نرو و از چیزهایی که داری لذت ببر …

اگه حرف وزن نداره
پس چه جوری کمر آدم را میشکونه

فقط تاریکی می‌داند
ماه چقدر روشن است

فقط خاک می‌داند
دست‌های آب
چقدر مهربان!

معنی دقیق نان را
فقط آدم گرسنه می‌داند

فقط من می‌دانم
تو چقدر زیبایی!

تا دندون داری بخند
تا چشم داری ببین
تا گوش داری گوش کن
تا سالمی زندگی کن
یادت باشه دنیا منتظر هیچ کس نمی مونه
به لبخند زدن ادامه بده
چون زندگی زیباست

چه حرف‌ها که درونم نگفته می‌ماند…
خوشا به حال شما‌ها که شاعری بلدید!

تمامت را به راحتی سهم کسی نکن
آدم ها خوب بلدند حرام کنند
چیزی را که زحمتی برای به دست آوردنش نکشیده اند

دلم تنگ شده
دلم خواب میخواهد
خوابی عمیق

حسودی فقط اونجاش که دوست نداری حتی توی فکر کسه دیگه ای جا بگیره