سید ایلیا
با لب هایم نه
من همیشه تو را با چشم هایم می بوسم
آرام تر، گرم تر، عاشقانه تر...
سید ایلیا
هر که از ساقیِ عشقِ تو چو من باده گرفت
بی خود و بی خرد و بی خبر و حیران شد...
سید ایلیا
به دیگران سپر انداختن بود کارت
رسد چو نوبت ما تیر در کمان داری..
سید ایلیا
مگرم سر برود تا برود سودایت
سید ایلیا
ما همانیم که بودیم و محبت باقیست . .
سید ایلیا
پریشان خاطریم اما توانِ ایستادن هست هنوز...
سید ایلیا
تسکین نیابد
جانِ من صد بار اگر بینم تو را...
سید ایلیا
از درد سخن گفتن و از درد شنیدن
با مردم بی درد ندانی که چه دردی است..
سید ایلیا
قصه ها هست ولی طاقتِ ابرازَم نیست...
سید ایلیا
مردیم و برفتیم و به لب، راز نیامد...
سید ایلیا
تا تو نكوتر ميشوي من مُبتلا تر ميشوم
سید ایلیا
چون دلت با من نباشد
همنشینی سود نیست...!
سید ایلیا
یڪ جا بہ ڪنار ٺو
ارزد بہ جهان با غیـــر..
سید ایلیا
من زخم تو را به هیچ مرهم ندهم
سید ایلیا
قصه میبافد نگاهم با کلافی از خیال
میخورد صدها گره با آرزوهای محال