شبی که ماه کامل شد ............
بباف، مویت را…●
مگر مرا آن مو؛ طنابِ دار شود!●
مرا بکش بالا…●
چنان که عاطفه ات؛ جریحه دار شود●
مرا بخندان، ای… مرا بگریان، ای…●
که مرده ایست قلیل؛ کسی که حاضر نیست، نه شادمان شود وُ نه سوگوار شود!●
کسی به شدتِ تو؛ به صخره ام کوبید●
و من فرو رفتم؛ به قعرِ دریاها ●
که قعرِ دریاها، پر از مزار شود●
بباف، دارم را!●
و روزگارم را، سیاه کن آن گاه…●
مرا بکش بالا؛ چنان که خرخره ام جریحه دار شود!●
علاجِ دلتنگی؛ زیارت است و غم است●
و ناامید شدن…●
جهان مگر با غم؛ به ناامید شدن امیدوار شود●
به دستِ مرگ مگر؛ تو را هوس نکنم●
که زنده ایست علیل؛ گناهکاری که به توبه می خواهد، درستکار شود!●
زبان، چموشِ من است●
بگو پیاده شود؛