باید به فکر تنهایی خودم باشم.
دست خودم را میگیرم و
از خانه بیرون میزنیم.
در پارک،
به جز درخت،
هیچکس نیست.
روی تمام نیمکتهای خالی مینشینیم،
تا پارک،
از تنهایی رنج نبرد!
دلم گرفته،
یاد تنهایی اتاق خودمان میافتم،
و از خودم خواهش میکنم،
به خانه باز گردد ..
۵ موافق
1397/11/04 - 18:15 در
حـس نـویـس . . .
بسی زیبا و حرف دل
://
متن زیباییست
نگاهتون زیباست
خواهش میکنم لطف دارین واقعا همه پستاتون بسیار عالی و زیباست
سپاس از توجهتون
ممنونم بابت گل زیباتون
خاهش قابلی نداشت
سپاسگزارم لطف داریخودتون قابلین ارادت
لایک
عکس پروفایل عالیه
ارادت دارین
چه کنیم دیگر
کارای خوب
خو همینم کاره خوبیه دیه
بلی از این بهتر اصا ساخته نشده
میدونم