گاهى دلت مي گيرد....
اما نه از كسی....
نه از چيزى،
تنها از خودت...
براى وقف كردن بيش از حدت ...
براى كسانى كه ...
لايق "همه" ات نبودند...
كه در جواب بَدى هايشان ...
تنها لبخند زدى ...
كه مبادا اخم كوچكى از تو ...
دلشان را بلرزاند،
كه خوبى هايشان را ....
آنقدر بزرگ كردى كه ....
به باور خوبى مطلق برسند،
كه هى نديده گرفتى و گذشتى...
و حالا وقتى با چشمى پر از سوال
به آينه نگاه مي كنى
تنها به يك جواب ميرسى....
"چيز زيادى از خودم باقى نمانده":)
۴ موافق
1397/08/10 - 06:03 در
حـس نـویـس . . .