مناجات
یارب مرا به حرمت آل عبا ببخش
بر خون سرخ پادشه کربلا ببخش
شرمندگی برای من روسیه بس است
این بنده ی خجالت و شرمنده را ببخش
تا آسمان رسیده صدای گناه من
اما شما گناه مرا بی صدا ببخش
در دهر،قبل از آنکه بیفتم ز دست و پا
ای دستگیر مردم بی دست و پا ببخش
من پرده ی ظریف حیا را دریده ام
برچهره ی دریده کمی هم حیا ببخش
بی شرمی و سیاهی این چهره ی مرا
برشرم روی ساقی دشت بلا ببخش
این چشم های خفته و آلوده ی مرا
برچشمهای اکبر خونین لقا ببخش
اشکی که با ریا به جمالم چکیده است
بر اشک های خامس آل عبا ببخش
دستان بی توان و گنه کرده ی مرا
بر دست های بسته ی زین العبا ببخش
این سینه ای که مخزن صدها گنه شده
بر زخم سینه ی پسر مرتضی ببخش
این عبد روسیاه غلام حسین توست
نادانی مرا به شه نینوا ببخش
تا نام زینب آمده اشکم چکیده است
جرم مرا به دختر خیرالنسا ببخش
با این همه گناه و با این همه خطا
بسیار سر فکنده ام اما شما ببخش
۴ موافق
1395/04/05 - 12:53