یک روز هم یکی میاید که مرا برای خودم بخواهد
که قلقم را بلد باشد و به من فرصت ناز کردن بدهد ...
کسی که با رفتنش مرا از ولیعصر بیزار نکند.
یکی که من برایش یکی مثل همه نباشم. ایموجی قلب هایش، لبخندش ، جانم گفتنش هایش، وقفِ عام نباشد...
من منتظر کسی هستم که همه در حسرت چشم هایش بسوزند و من ولی هر لحظه که دلم خواست ببوسمش..
میدانی شک ندارم روزی کسی میاید که ممنوعه ی همه باشد و حلال ترینِ من...
که برایِ همه همان مغرورِ دوست نداشتنی باشد و برایِ من مهربان ترینِ خواستنی
کسی که زیلویِ نیم متری مان را روی چمن خیس پهن کند و بی خیال به عالم و آدم و ادعایِ روشنفکری با من قهقهه بزند و بستنی خوردنِ دخترکِ موخرگوشی را مسخره کند و به یادِ فرزند نداشته مان بیفتد که برایش اسم انتخاب کند و از آرزوهایمان برایش حرف بزند، سرِ اینکه او بگوید پزشکی بشود که سرطان را درمان کند و من بگویم شاعرشود و حال مردم را خوب کند هی بحث کنیم و آخرش بگوید"اصلا به ما چه هرچی که خودش خواست"
یک روز کسی میاید که مالِ خودم باشد...
که وقتی گفت
" امروز سرم شلوغه بهت زنگ میزنم" دلم به هزار جا نرود...
یک روز یکی میاید که بلدمان باشد کمی صبر...

#سحر_رستگار

منکه عین جنگلیا بودم نه؟

چارع ای دگر نیس...بگریز بگریز...

وای ننه دارم از ذوق میمیرمگ
غلط نکن زینبه من

زیرشو کم کن

ای کاش مثل حس بویایی، حس چشایی، حس لامسه
حسی هم داشتیم به نام حس هشدار، حس اعلام خطر ...
گاهی وقت ها که اشتباهی و بی حساب و کتاب غرق رابطه ای می شدیم می آمد و تذکر می داد برای زیاد خوب بودنمان
می آمد و تلنگر می زد که فلانی حواست را جمع کن !
داری زیادی خودت را وقفش می کنی، داری خطر می کنی، بد عادتش می کنی،داری هلش می دهی توی یک جاده یک طرفه ...
می آمد و با قاطعیت می گفت یاد بگیر کمی پرتوقع باشی !
دوستت دارم هایت را آسان خرج نکن
برای عشقی که به پایش می ریزی همانقدر عشق بخواه
برای احساسی که هدیه اش میکنی همانقدر احترام بخواه
می گفت کمی به خودت بیا ...
لطفا...لطفا...لطفا
مراقب غرورت باش !
آنقدر هشدار می داد آنقدر تذکر می داد آنقدر زنگ خطر میزد که اگر می خواستیم هم نمیتوانستیم بی خیالش شویم .
اصلا ای کاش در مواقع لزوم دستی نامرئی می شد و چنان محکم می خواباند توی گوشمان که از خواب بیدار میشدیم
از خوابی که دیدنش باعث یک عمر
تباهی مان می شود...!

#فرشته_رضایی

پس كِى ما خودمان را زندگى كنيم..؟
من بخاطر تو
تو بخاطر من
اون بخاطر ما
ما بخاطر شما
شما بخاطر اونها
اونها بخاطر چى..؟
كى تمام مى شود اين بازى تلخ ؟
پس كِى من خودم را زندگى كنم؟
پس كِى تو خودت را زندگى كنى؟
پس كِى ما خودمان را زندگى كنيم؟
بدبختی ما در رابطه ها همين است که میترسیم!
از حرف زدن!
از خودمان بودن!
مطلوب او می شویم و خودمان را فراموش میکنیم
کم کم هیچی از خودمان باقی نمی ماند!
یک رابطه فرسایشی
که هراسش، ترس از دست دادنش، تهدیدهایش، از آرامشش بیشتر
میشود!
ما هم چنگ میزنیم به هر طنابی از این بودن!
که تنها نمانیم
که یکی باشد
شده چند روز در میان
شب بخیری، صبح بخیری بگویید!
به عزت نفسمان فکر نمیکنیم
به حرمت خودمان بودن، فکر نمیکنیم
اساساً به خودمان فكر نمى كنيم
و اسم اين تهى شدن و هيچ بودن را عشق مى گذاريم
غافل از اينكه عشق
آمدن براى بودن است
نه براى هيچ شدن.
#بهرام_حمیدیان

لایک ...